سندرم تونل اولنار
Ulnar tunnel syndrome
عکس بیماری

دلایل / مکانیزم‌های معمول آسیب: سندرم تونل اولنار (Ulnar tunnel syndrome) عمدتاً به دلیل وجود کیست گانگلیونی فشاری (compressive ganglion cyst) ایجاد می‌شود. سایر ضایعات فشاری شامل لیپوم (lipoma) و ترومبوز یا آنوریسم شریان اولنار (ulnar artery thrombosis or aneurysm) می‌باشند. دلایل تروما نیز شایع هستند و شامل شکستگی قلاب هامیت (hook of hamate fracture)، دررفتگی پیسفورم (pisiform dislocation) و میکروترومای مکرر می‌باشند. آرتریت التهابی (inflammatory arthritis)، باندهای فیبری (fibrous bands)، باندهای مادرزادی (congenital bands)، هیپرتروفی پالماریس برویس (palmaris brevis hypertrophy) و دلایل ایدیوپاتیک نیز مطرح شده‌اند.

تاریخچه و تظاهر کلاسیک: تظاهر بیماری به شدت متغیر است و بستگی به ناحیه فشردگی دارد و می‌تواند شامل ترکیبی از علائم حرکتی، حسی یا هر دو باشد. تاریخچه معمولاً شامل ضایعه فشاری مانند کیست گانگلیون در تونل اولنار یا تروماهای اخیر مانند شکستگی قلاب هامیت است (معمولاً در شرایط استفاده بیش از حد مانند ورزش‌های فرمان‌دار و دوچرخه‌سواری). بیماران با درد و پارستزی در ۱-۱/۲ انگشت اولنار و/یا ضعف در عضلات درونی، خم شدن انگشت کوچک و حلقه و ادداکسیون شست مراجعه می‌کنند.

شیوع: کمتر از ۱۰ مورد در هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در سال.

• سن – بیشتر در دهه دوم تا پنجم زندگی دیده می‌شود. • جنسیت – در مردان شایع‌تر است.

عوامل خطر: کیست گانگلیون، لیپوم، ترومای مکرر (دوچرخه‌سواری یا ورزش‌های فرمان‌دار)، شکستگی قلاب هامیت، هیپرتروفی پالماریس برویس، باندهای مادرزادی، باند فیبری، آرتریت التهابی، دررفتگی پیسفورم و ترومبوز یا آنوریسم شریان اولنار.

پاتوفیزیولوژی: سندرم تونل اولنار عمدتاً به دلیل پاتولوژی فشاری مستقیم یا تروماهای اطراف است که می‌تواند به صورت علائم حرکتی / حسی مختلط بروز کند. پاتولوژی‌های فشاری عمدتاً شامل کیست‌های گانگلیونی هستند، در حالی که پاتولوژی‌های تروما عمدتاً شامل شکستگی قلاب هامیت، دررفتگی پیسفورم یا ترومای مکرر مانند در ورزش‌های فرمان‌دار هستند.

سیستم درجه‌بندی / طبقه‌بندی: طبقه‌بندی بر اساس محل فشردگی (زون‌های کانال گیون) است.

• زون ۱: نزدیک به دوشاخه شدن عصب، که به وسیله گانگلیا و شکستگی‌های قلاب هامیت ایجاد می‌شود و علائم حرکتی حسی مختلط ایجاد می‌کند. • زون ۲: اطراف شاخه حرکتی عمیق، که به وسیله گانگلیا و شکستگی‌های قلاب هامیت ایجاد می‌شود و فقط علائم حرکتی ایجاد می‌کند. • زون ۳: اطراف شاخه حسی سطحی، که به وسیله ترومبوز یا آنوریسم شریان اولنار ایجاد می‌شود و فقط علائم حسی ایجاد می‌کند.

نظرات کاربران

در حال حاضر نظری ثبت نشده ، می‌توانید نظرات خود را در مورد این مطلب ثبت کنید.
خرید اشتراک