علل / مکانیسم معمول آسیب: به طور کلی، سندرم تونل رادیال (radial tunnel syndrome) ناشی از استفاده بیش از حد از آرنج در فعالیت‌های چرخش داخلی و خارجی (prono-supination) است. این وضعیت باعث فشرده شدن شاخه حرکتی عصب رادیال (عصب بین استخوانی خلفی یا posterior interosseus nerve) می‌شود، اما تنها به صورت درد ظاهر می‌شود و تغییرات حرکتی یا حسی مشاهده نمی‌شود.
تاریخچه و تظاهرات کلاسیک: به طور کلاسیک، یک مرد جوان که فعالیت‌های تکراری چرخش داخلی و خارجی را انجام می‌دهد (با نیروی حداقل ۱ کیلوگرم و آرنج در زاویه ۰-۴۵ درجه خمیدگی) با درد در ساعد و مچ دست، بدون تغییرات حرکتی یا حسی، مراجعه می‌کند.
شیوع: ۳ نفر از هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر در سال در ایالات متحده
- سن: دهه دوم تا چهارم زندگی
- جنسیت: در مردان شایع‌تر است
عوامل خطر: فعالیت‌های تکراری چرخش داخلی و خارجی، فعالیت‌های کارگری مانند کار با ابزارها با آرنج به طور کامل کشیده.
پاتوفیزیولوژی: سندرم تونل رادیال ناشی از فشرده شدن عصب بین استخوانی خلفی در ناحیه‌های مختلفی از جمله ناحیه هانری، لبه عضله اکستانسور کارپی رادیالیس برویس (extensor carpi radialis brevis)، قوس فروسه (arcade of Frohse)، لبه عضله سوپیناتور (supinator) یا بافت فیبروزی بین عضلات براکیالیس و براکیورادیالیس است. با وجود فشرده شدن یک عصب حرکتی، تظاهرات تنها به صورت درد است، بدون تغییرات حرکتی یا حسی. مکانیزم این وضعیت به خوبی درک نشده است، اما فرض می‌شود که به دلیل فشرده شدن متفاوت فیبرهای عصبی گروه IV و IIA است.