علل / مکانیسم آسیب‌های معمول:

به‌طور کلی، سندرم فشردگی عصب بین‌استخوانی خلفی (Posterior Interosseous Nerve, PIN) به دلیل ضربه، التهاب یا ضایعات اشغال‌کننده فضا ایجاد می‌شود. علل ضربه‌ای شامل موارد زیر است:

• میکروتروما ناشی از حرکات تکراری پروناسیون و سوپیناسیون
• شکستگی‌ها و دررفتگی‌ها: سر رادیال، مونتژیا (Monteggia)

ضایعات اشغال‌کننده فضا عمدتاً شامل لیپوم‌ها و گانگلیون‌ها می‌شوند.

علل التهابی بیشتر به سینوویت روماتوئیدی مفصل رادیوکاپیتلار مربوط می‌شود.

علل یاتروژنیک پس از مداخلات جراحی نیز توصیف شده‌اند.

تاریخچه کلاسیک و تظاهرات:

به‌طور کلاسیک، یک کارگر جوان یا بدن‌ساز که فعالیت‌های تکراری پروناسیون و سوپیناسیون انجام می‌دهد، با درد در ساعد و مچ، ضعف در اکستانسورهای شست و مچ و بدون نقص حسی مراجعه می‌کند.

شیوع:

2-4 نفر در هر 100,000 نفر در سال در ایالات متحده.

• سن: بیشتر در دهه دوم تا چهارم زندگی شایع است.
• جنسیت: در مردان شایع‌تر است.

عوامل خطر:

• فعالیت‌های تکراری پروناسیون و سوپیناسیون
• ضایعات فشاری
• ضربه به آرنج (مثلاً شکستگی مونتژیا یا شکستگی سر رادیال)
• آرتریت روماتوئید

پاتوفیزیولوژی:

سندرم فشردگی PIN ناشی از فشردگی عصب بین‌استخوانی خلفی در نقاطی مانند بند هنری، لبه عضله اکستانسور کارپی رادیالیس برویس (Extensor Carpi Radialis Brevis, ECRB)، قوس فروهسه (Arcade of Frohse)، لبه عضله سوپیناتور یا بافت فیبروزی بین براکیالیس و براکیورادیالیس است. این فشردگی باعث ضعف عضلانی در اکستانسورهای مچ و انگشتان بدون تغییرات حسی می‌شود.