"مراقبت اورژانسی / تثبیت وضعیت بیمار:"

• در ایالات متحده، انجمن آمریکایی مراکز کنترل سموم (American Association of Poison Control Centers) با شماره 800-222-1222 به صورت 24 ساعته در دسترس است و تماس‌گیرندگان را مستقیماً به مرکز کنترل سموم منطقه‌ای متصل می‌کند. این مرکز به صورت آنلاین نیز در دسترس است. • درمان اولیه باید بلافاصله به مسائل مربوط به راه هوایی، تنفس و گردش خون (ABCs) بپردازد. • بی‌ثباتی همودینامیک باید درمان شود. فشار خون بالا ابتدا با تزریق وریدی (IV) محلول ایزوتونیک درمان می‌شود. برادیکاردی علامت‌دار می‌تواند با استفاده از آتروپین مدیریت شود. • تشنج‌های ناشی از مسمومیت با بتا بلاکرها با بنزودیازپین‌ها درمان می‌شود. • اگر بیمار به طور حاد پس از مصرف دارو مراجعه کند، شستشوی معده یا رفع آلودگی می‌تواند مفید باشد.

"بررسی تشخیصی:"

بتا بلاکرها آنتاگونیست‌های رقابتی هستند که بر گیرنده‌های آدرنرژیک بتا-۱ (B1)، بتا-۲ (B2) و بتا-۳ (B3) عمل کرده و آزادسازی کاتکولامین‌های درونی را مسدود کرده یا اثرات آن‌ها را کاهش می‌دهند. مسدود کردن B1 منجر به کاهش کرونوتروپی، درونوتروپی، اینوتروپی قلبی و کاهش فشار خون می‌شود. بتا بلاکرها برای درمان بیماری‌های قلبی‌عروقی، تاکی‌دی‌ریتمی، فئوکروموسیتوما، گلوکوم، میگرن، اختلالات تیروئید، لرزش و اضطراب به کار می‌روند و همچنین مرگ و میر پس از انفارکتوس میوکارد (MI) را کاهش می‌دهند.

بتا بلاکرهای غیرانتخابی بر تمام انواع گیرنده‌های بتا عمل می‌کنند، در حالی که بلاکرهای انتخابی B1 بر سایت‌های گیرنده خاصی عمل می‌کنند. متوپرولول و آتنولول بلاکرهای انتخابی B1 هستند. پروپرانولول و تیمولول غیرانتخابی هستند. سوتالول یک بلاکر غیرانتخابی بتا است اما همچنین بر کانال‌های پتاسیم اثر می‌گذارد و باعث افزایش سمیت می‌شود. لابتالول یک آنتاگونیست بتا و آلفا-۱ است.

شایع‌ترین موارد مصرف بیش از حد بتا بلاکرها شامل پروپرانولول است و پس از آن متوپرولول قرار دارد. هر دو با افزایش میزان عوارض قلبی‌عروقی مرتبط هستند. مصرف بیش از حد بتا بلاکرها اغلب به صورت حاد و یک‌باره است و نه به صورت مزمن. ممکن است دوز دو برابر به طور تصادفی مصرف شده باشد.

سمیت در عرض ۱-۲ ساعت پس از مصرف بیش از حد رخ می‌دهد، اما علائم و نشانه‌ها ممکن است تا ۶ ساعت به تأخیر بیفتند. خطر سمیت در مصرف بیش از حد سوتالول تا ۲۰ ساعت بالاست. در موارد واقعی مسمومیت با بتا بلاکرها، بیماران خطر بالایی برای بیماری قلبی عروقی دارند، اما اگر به موقع درمان شوند، می‌توانند پیش‌آگهی خوبی داشته باشند.

مصرف بیش از حد بتا بلاکرها ۳ برابر بیشتر در زنان نسبت به مردان رخ می‌دهد و میانگین سنی بیماران ۳۰ سال است. از این بیماران، ۶۶ درصد داروی دیگری را مصرف کرده‌اند یا برای اختلالات غیرقلبی بتا بلاکر تجویز شده‌اند. استفاده همزمان از بلاکرهای کانال کلسیم، نورولپتیک‌ها و ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای یک جزء معمول در افزایش حوادث قلبی نامطلوب است.

بتا بلاکرهایی که بر کانال‌های سدیم اثر می‌گذارند، فعالیت پایدارکننده غشایی (MSA) دارند که در مصرف بیش از حد، سمیت را افزایش می‌دهد. بتا بلاکرها با MSA بیشترین تأثیر را بر حوادث قلبی نامطلوب دارند و شامل پروپرانولول، آسبوتولول، بتاکسولول و اکسوپرنولول هستند. اثرات MSA در دوزهای درمانی ناچیز است اما می‌تواند باعث بیماری قلبی قابل توجهی در مصرف بیش از حد بتا بلاکرها شود.

بر اساس بررسی سیستم نظارت بر مواجهه سمی (TESS) انجمن آمریکایی کنترل سموم (AAPCC) در سال ۲۰۱۵، ۹.۶ درصد از موارد مصرف بیش از حد بتا بلاکرها نتایج متوسط تا شدید داشتند و ۸۲ درصد از مصرف بیش از حد‌ها ناخواسته بودند.