مراقبت اورژانسی / تثبیت وضعیت: ابتدا ارزیابی میزان آسیب با توجه ویژه به اینکه آیا پا از نظر عصبی-عروقی سالم است یا خیر، بسیار مهم است. پیش از انجام تصویربرداری و مدیریت، می‌توان از مسکن‌ها (analgesics) در صورت نیاز استفاده کرد.
علل / مکانیسم معمول آسیب: زخم‌های سوراخ‌شده پا یک آسیب حاد هستند که معمولاً با قرار گرفتن پا بر روی اشیاء خارجی در ناحیه کف پا رخ می‌دهند. این آسیب ممکن است در مکان‌های مختلفی از حیاط خلوت تا محل کار صنعتی و اغلب با کفش‌های نامناسب مرتبط باشد.
سابقه و نحوه بروز کلاسیک: زخم‌های سوراخ‌شده پا معمولاً پس از تروما به پا رخ می‌دهند. محل و عمق آسیب می‌تواند به‌طور قابل توجهی متفاوت باشد. احتمالاً درد، کبودی و تورم در 24 ساعت اول همراه خواهد بود. ممکن است اجسام خارجی در هنگام مراجعه باقی مانده یا نمانده باشند. میخ‌ها شایع‌ترین جسم خارجی در زخم‌های سوراخ‌شده هستند. اشیاء رایج دیگر شامل سوزن، شیشه، چوب، پلاستیک و فلز می‌باشند. نفوذ جسمی از کفش با کف لاستیکی یا کتانی به پا خطر عفونت با سودوموناس آئروژینوزا (Pseudomonas aeruginosa) را افزایش می‌دهد. این بیماران ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به استئومیلیت (osteomyelitis) باشند.
ممکن است این آسیب با شکستگی استخوان، آسیب به لیگامان‌ها و تاندون‌ها، آسیب بافت نرم یا اختلال عصبی-عروقی همراه باشد. بسیاری از بیماران ممکن است تا زمانی که یک یا چند مورد از این عوارض توسعه نیافته‌اند، مراقبت پزشکی را به تأخیر بیندازند. همچنین، به‌خوبی مستند شده است که بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس (نوع 1 و نوع 2) عوارض بیشتری از زخم‌های سوراخ‌شده پا تجربه می‌کنند.
شیوع: در ماه‌های تابستان و پاییز شایع است.
• سن – تمامی سنین، از جمله کودکان، تحت تأثیر قرار می‌گیرند. • جنسیت – هیچ ترجیح جنسی یا جنسیتی وجود ندارد.
عوامل خطر: عوامل خطر برای آسیب شامل تروما حاد، کفش نامناسب و نوروپاتی است. عوامل خطر برای عوارض بیشتر شامل دیابت ملیتوس، وضعیت ضعف سیستم ایمنی و زخم‌های سوراخ‌شده در نواحی 1 و 3 (به سیستم درجه‌بندی / طبقه‌بندی مراجعه کنید) می‌باشد.
پاتوفیزیولوژی: زخم‌های سوراخ‌شده پا ناشی از نفوذ جسمی به داخل پا هستند. استخوان‌های مجاور، لیگامان‌ها، تاندون‌ها، عروق یا اعصاب نیز ممکن است سوراخ شوند.
سیستم درجه‌بندی / طبقه‌بندی: سیستم طبقه‌بندی توسط پاتزاکیس و همکاران برای تعیین محل آسیب در ناحیه کف پا توسعه یافته است.
• ناحیه 1 – فالانژهای انتهایی تا گردن‌های متاتارس • ناحیه 2 – گردن‌های متاتارس تا قسمت انتهایی کالکانئوس • ناحیه 3 – ناحیه کف کالکانئوس