علل / مکانیسم آسیب معمول: بیماری سیندینگ-لارسن-یوهانسون (Sinding-Larsen-Johansson disease یا SLJD) نوعی استئوکندروز (osteochondrosis) نوجوانان است که با درد و تورم در قطب تحتانی کشکک زانو مشخص می‌شود. این بیماری ناشی از استفاده بیش از حد و کشش مکرر (به‌ویژه در حین پرش) تاندون کشکک در محل اتصال آن به قطب تحتانی کشکک نابالغ است. این بیماری اغلب در نوجوانان بین سنین ۱۰ تا ۱۴ سال، به‌ویژه در افرادی که در ورزش‌های رقابتی شرکت دارند، دیده می‌شود. SLJD خود محدود شونده است و با درمان محافظه‌کارانه ضایعات معمولاً در ۱۲ تا ۱۸ ماه بهبود می‌یابند.

تاریخچه و ارائه کلاسیک: بیماران معمولاً با درد و تورم در قطب تحتانی کشکک زانو مراجعه می‌کنند که با فعالیت‌هایی مانند دویدن و پرش تشدید می‌شود. SLJD ممکن است به‌صورت یک‌طرفه یا دوطرفه ظاهر شود. در معاینه فیزیکی، حساسیت نقطه‌ای در قطب تحتانی کشکک زانو مشاهده می‌شود و گاهی با شواهد رادیوگرافی از تکه‌تکه شدن یا کلسیفیکاسیون قطب تحتانی کشکک همراه است.

شیوع: SLJD نسبتاً نادر است و اغلب به اشتباه به‌عنوان بیماری آسگود-شلاتر (Osgood-Schlatter disease یا OSD) تشخیص داده می‌شود. بروز ناهنجاری‌های رادیوگرافی در قطب تحتانی کشکک در نوجوانان سالم ۲٪ تا ۵٪ گزارش شده است. با این حال، ارزیابی میزان واقعی بروز بیماری دشوار است زیرا همه بیمارانی که ناهنجاری‌های رادیوگرافی دارند، علائم بیماری را نشان نمی‌دهند. این بیماری به‌طور تاریخی در پسران نوجوان بین سنین ۱۰ تا ۱۴ سال که به‌طور منظم در ورزش‌های رقابتی شرکت می‌کنند، دیده می‌شود. با این حال، به دلیل افزایش مشارکت زنان در ورزش طی چند دهه گذشته، ممکن است نرخ مشابهی در دختران مشاهده شود.

عوامل خطر: عوامل خطر شامل شرکت در ورزش‌هایی است که شامل دویدن و پرش می‌شود، مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال و ژیمناستیک.

پاتوفیزیولوژی: پاتوژنز مشابه OSD است و این دو اختلال گاهی می‌توانند به‌طور همزمان رخ دهند. پاتوفیزیولوژی زیرین به‌خوبی درک نشده است اما اعتقاد بر این است که ناشی از میکروترومای مکرر مرتبط با کشش تاندون کشکک بر روی کشکک در حال توسعه است.

سیستم درجه‌بندی / طبقه‌بندی: مدلر و لاین (Medlar and Lyne) چهار مرحله رادیوگرافی برای SLJD پیشنهاد داده‌اند:

• مرحله I – یافته‌های نرمال کشکک • مرحله II – کلسیفیکاسیون نامنظم در قطب تحتانی کشکک • مرحله III – همبستگی تدریجی کلسیفیکاسیون • مرحله IV-A – ادغام کلسیفیکاسیون در داخل کشکک • مرحله IV-B – توده کلسیفیه جدا از کشکک

با این حال، هیچ رابطه‌ای بین مراحل رادیوگرافی و ظهور علائم وجود ندارد. این موضوع توسط گزارش‌های مدلر و لاین از بیمارانی که ناهنجاری‌های رادیوگرافی دارند اما فاقد تظاهرات بالینی SLJD هستند، تأیید می‌شود.