علل / مکانیزم آسیب معمول: کیست گانگلیون (Ganglion cyst) مچ دست یک نئوپلاسم خوش‌خیم بافت نرم است.

سابقه کلاسیک و ارائه بالینی: شایع‌ترین حالت ارائه، وجود یک توده بدون درد در پشت مچ دست است. با این حال، این ضایعه می‌تواند با درد در هنگام حرکت مقاومتی مچ، سفتی و ضعف همراه باشد و در صورتی که کیست به ساختارهای عصبی فشار وارد کند، می‌تواند باعث پارستزی (Paresthesia) نیز شود.

اکثر کیست‌های گانگلیون مچ دست در پشت مچ دست قرار دارند، به دنبال آن کیست‌هایی در جلوی مچ دست و سپس کیست‌هایی که با غلاف تاندون خم‌کننده مرتبط هستند، دیده می‌شوند. کیست‌های گانگلیون پشت و جلوی مچ دست معمولاً با یک پایه (Pedicle) که با یک مفصل در مچ دست ارتباط دارد، همراه هستند.

شیوع:

• شیوع کیست گانگلیون مچ دست در بیماران با درد مچ دست ۱۹٪ است و در تا ۵۱٪ افراد بدون علامت در ارزیابی MRI به صورت اتفاقی یافت شده است.
• سن – این کیست‌ها بیشتر در افراد بین دهه سوم تا پنجم زندگی دیده می‌شوند.

عوامل خطر: عوامل خطر شامل آسیب قبلی مچ دست و شلی لیگامانی (Ligamentous hyperlaxity) هستند.

پاتوفیزیولوژی: مکانیزم تشکیل این ضایعه به طور کامل روشن نشده است. کیست معمولاً دارای یک پایه است که به یک مفصل مجاور ارتباط دارد. نشان داده شده است که ماده حاجب (Contrast) هنگام تزریق به مفصل، با کیست ارتباط پیدا می‌کند. با این حال، حرکت ماده حاجب از کیست به مفصل پس از تزریق به کیست مشاهده نشده است، که منجر به پیشنهاد وجود یک دریچه یک‌طرفه در داخل پایه شده است. علاوه بر این، در بررسی میکروسکوپی هیچ لایه سینوویالی در کیست دیده نمی‌شود، که نشان می‌دهد ضایعه یک کیست واقعی نیست.

موضوع مرتبط: کیست گانگلیون (Ganglion cyst)