علل و مکانیسم‌های معمول آسیب:
شکستگی «آستین» کشکک (patellar sleeve fracture) در جمعیت کودکان رخ می‌دهد. کشکک یک استخوان سزاموئید است که بخشی از مکانیسم اکستانسور چهارسر ران را تشکیل می‌دهد؛ استخوان‌سازی آن از سنین ۳ تا ۶ سالگی آغاز می‌شود. این نوع شکستگی به‌عنوان جداشدگی یک قطعه استخوانی کوچک، غضروف مفصلی، پریوست، و رتیناکولوم از قطب دیستال کشکک توصیف می‌شود. در طی رشد، قطب پایینی کشکک در صفحه رشد به‌طور ذاتی ضعیف است، که می‌تواند منجر به جداشدگی قطب پایینی کشکک شود.
این نوع شکستگی استئوکندرال کشکک نتیجه فعالیت‌های پرش با ضربه بالا است که در آن عضله چهارسر ران در زانوی خم‌شده منقبض می‌شود (انقباض خارج مرکزی). این امر باعث می‌شود قطب پایینی کشکک از بقیه بدنه کشکک جدا شود. قطعه آستین به‌وسیله تاندون کشکک به سمت پایین کشیده می‌شود و بدنه کشکک به‌وسیله تاندون چهارسر به سمت بالا کشیده می‌شود.
تاریخچه و ارائه بالینی کلاسیک:
- ویژگی رایج در تاریخچه بیمار با شکستگی آستین کشکک عدم وجود ضربه مستقیم به زانو است.
- بیمار فعالیت منجر به آسیب را به‌عنوان فعالیت‌های ورزشی یا پرش توصیف می‌کند.
- پس از آسیب، مفصل زانوی بیمار متورم و دردناک خواهد بود و بیمار قادر به بلند کردن مستقیم پا نخواهد بود.
شیوع:
شیوع شکستگی کشکک در جمعیت کودکان ۶.۵٪ است؛ شکستگی آستین کشکک شایع‌ترین نوع شکستگی کشکک (۳۸٪-۷۳٪) در کودکان با اسکلتی نابالغ است. شکستگی‌های آستین کشکک در جمعیت کودکان نادر هستند (کمتر از ۱٪ از تمامی شکستگی‌های کودکان). این به این دلیل است که کشکک نابالغ توسط لایه ضخیمی از غضروف احاطه شده است که از آن در برابر شکستگی محافظت می‌کند. شکستگی‌های آستین کشکک همچنین نادر هستند زیرا کودکان کمتر در معرض تروما با انرژی بالا قرار می‌گیرند.
- سن: ۸-۱۲ سال
- جنسیت: بیشتر در پسران (۵ به ۱)
عوامل خطر:
عوامل خطر شکستگی آستین کشکک شامل ورزش‌هایی با پرش (مانند بسکتبال، ژیمناستیک، مانع‌گذاری)، فرود آمدن بر روی پاها از ارتفاع کم (مانند میله‌های میمون)، و فعالیت‌های پرش است. شکستگی آستین کشکک در جمعیت کودکان بین سنین ۸ تا ۱۲ سال منحصر به فرد است، زمانی که کشکک هنوز صفحات رشد باز دارد و به‌خاطر نیروهای جداشدگی پیش از بلوغ اسکلتی مستعد شکستگی است.
پاتوفیزیولوژی:
شکستگی آستین کشکک به معنای جدا شدن غضروف مفصلی، رتیناکولوم، پریوست، و قطعات استخوانی کوچک کشکک است. این امر به دلیل انقباض شدید عضله چهارسر در زانوی خم‌شده است که منجر به نیروهای جداشدگی می‌شود. این امر باعث جدا شدن «آستین» غضروف از کشکک و در نتیجه اختلال در مکانیسم اکستانسور می‌شود.
سیستم درجه‌بندی / طبقه‌بندی:
- قطب پایینی کشکک – کشکک با موقعیت بالا (patella alta) شایع‌ترین شکستگی آستین کشکک است.
- قطب بالایی کشکک – کشکک با موقعیت پایین (patella baja) با تمایل قدامی.