**علل / مکانیزم آسیب‌شناسی معمول:** آسیب "Turf toe" زمانی رخ می‌دهد که در اثر بیش‌خمیدگی (hyperextension)، اغلب همراه با واروس، صفحه کف‌پایی (plantar plate) و مجموعه سزاموئید (sesamoid complex) در مفصل متاتارسوفالانژیال اول (first metatarsophalangeal joint یا MTP) دچار آسیب می‌شوند. این وضعیت معمولاً پس از آسیب‌های ورزشی دیده می‌شود. مفصل MTP اول یک مفصل لولایی و لغزشی است. تثبیت‌کننده‌های دینامیکی این مفصل شامل سزاموئیدهای داخلی و خارجی هستند که در داخل عضله فلکسور هالوسیس برویس (flexor hallucis brevis یا FHB)، تاندون اداکتور هالوسیس و تاندون ابداکتور هالوسیس قرار دارند. این مفصل همچنین توسط لیگامان‌های بین‌متاتارسال، داخلی و خارجی جانبی و صفحه کف‌پایی که از کپسول مفصل تشکیل شده، تثبیت می‌شود. مکانیزم آسیب شامل بیش‌خمیدگی مفصل MTP اول با نیروی محوری به پای اکوینوس است که منجر به پارگی مجموعه کپسولی-لیگامانی-سزاموئید در فالانکس پروگزیمال می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که وقتی دورسی‌فلکشن مفصل MTP از ۷۸ درجه تجاوز کند، خطر بروز "Turf toe" به ۵۰٪ می‌رسد. **تاریخچه و ارائه کلاسیک:** عواقب این آسیب ممکن است شامل درد، محدودیت در دامنه حرکتی، کاهش قدرت فشار، هالوس والگوس و هالوس ریجیدوس باشد. **شیوع:** "Turf toe" معمولاً در بازیکنان فوتبال مشاهده می‌شود. در این ورزشکاران سطح بالا، شیوع گزارش شده ۴۵٪ است. این آسیب همچنین در بازیکنان فوتبال، بسکتبال، ژیمناست‌ها و رقصندگان نیز دیده می‌شود. **عوامل خطر:** - بازی بر روی چمن مصنوعی با الیاف چمن و پرکننده‌های شن یا لاستیک. این امر خطر "Turf toe" را تا ۸۵٪ افزایش می‌دهد. خطر در هنگام استفاده از چمن مصنوعی بدون پرکننده و چمن طبیعی کاهش می‌یابد. - افزایش انعطاف‌پذیری کفش که باعث دورسی‌فلکشن بیش از حد می‌شود. - خطر در هنگام بازی نسبت به تمرین افزایش می‌یابد که احتمالاً به دلیل شدت بیشتر بازی است. **درجه‌بندی / سیستم طبقه‌بندی:** طبقه‌بندی اندرسون برای "Turf toe" – - درجه I: رگ‌به‌رگ شدن، صفحه کف‌پایی و کپسول کاملاً دست‌نخورده. - درجه II: پارگی جزئی صفحه کف‌پایی و کپسول. - درجه III: پارگی کامل صفحه کف‌پایی و کپسول، احتمال شکستگی و جابجایی سزاموئید.