انسفالوپاتی سمی

انسفالوپاتی سمی (Toxic leukoencephalopathy) به آسیب ساختاری ماده سفید مغز به دلیل قرار گرفتن در معرض یک ماده سمی اشاره دارد. این آسیب به دلیل اختلال در میلین سیستم عصبی مرکزی ایجاد می‌شود. انسفالوپاتی سمی می‌تواند پس از مواجهه با عوامل مختلفی مانند پرتو درمانی جمجمه‌ای، عوامل شیمی‌درمانی (chemotherapeutic agents)، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی (immunosuppressive drugs)، عوامل ضد قارچ (antifungal agents)، الکل، مواد مخدر غیرقانونی و سموم محیطی مانند مونوکسید کربن رخ دهد. بیماران در هر سنی ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض یک عامل سمی دچار این آسیب شوند. علائم ممکن است حاد و به طور موقت مرتبط با مواجهه سمی باشند، اما اغلب مزمن یا تاخیری هستند. به عنوان مثال، هیپوکسی ناشی از مسمومیت با مونوکسید کربن می‌تواند باعث انسفالوپاتی پساهیپوکسی تاخیری شود، همان‌طور که می‌تواند در اثر مصرف بیش از حد دارو، عوارض بیهوشی عمومی، خفگی ناشی از خفه شدن و شوک هموراژیک رخ دهد.

بیماران ممکن است با طیف وسیعی از علائم عصبی از جمله تغییرات رفتاری یا شخصیتی، اختلال حافظه، و نارسایی در زبان و شناخت مواجه شوند. علائم کانونی کمتر رایج هستند. به دلیل یافته‌های غیر اختصاصی، ممکن است بیماران به اشتباه با بیماری روان‌پزشکی تشخیص داده شوند. پیش‌آگهی به عامل سمی خاصی که بیمار در معرض آن قرار گرفته، مدت زمان مواجهه و میزان آسیب بستگی دارد. در حالی که بهبود اغلب رخ می‌دهد، بازیابی کامل به ندرت اتفاق می‌افتد.