نقص استئوکندرال (Osteochondral defect) یا ضایعه استئوکندرال (Osteochondral lesion) به آسیبی در سطح مفصلی اشاره دارد که شامل آسیب به غضروف مفصلی و استخوان زیر غضروفی (subchondral bone) می‌شود. این آسیب‌ها بر اساس اندازه، میزان تخریب غضروفی و استخوانی، و جابجایی قطعات درجه‌بندی می‌شوند. این ضایعات معمولاً در افراد جوان و فعال رخ می‌دهند، اما در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتند. این آسیب‌ها احتمالاً در بسیاری از پیچ‌خوردگی‌های مچ پا (تا ۷۰٪) رخ می‌دهند و اغلب نادیده گرفته می‌شوند زیرا ممکن است در عکس‌برداری با اشعه ایکس دیده نشوند و تنها در سی‌تی‌اسکن (CT) یا ام‌آر‌آی (MRI) قابل مشاهده باشند.

ضایعه استئوکندرال در استخوان درشت‌نی (tibia) ممکن است پس از یک تروما (trauma) مجزا یا پس از آسیب‌های تکراری رخ دهد. علائم شامل درد و تورم در مچ پا با یا بدون آسیب اخیر است. بیماران معمولاً از درد "عمیق" در مفصل مچ پا شکایت دارند. درد ممکن است به بخش داخلی یا خارجی گنبد تالوس (talar dome) یا به بخش داخلی یا خارجی انتهای پایینی درشت‌نی محدود شود، یا ممکن است درد پراکنده‌تر باشد و کل مچ پا را در بر گیرد. علائم قفل‌شدگی یا گیرکردن مکانیکی به اندازه درد شایع نیستند اما ممکن است در این آسیب نیز مشاهده شوند. به عنوان مثال، اگر بیمار بگوید که مچ پایش در یک وضعیت خاص "گیر" می‌کند یا قفل می‌شود و سپس باید آن را تکان دهد تا آزاد شود، این نشان‌دهنده یک قطعه استئوکندرال جابجا شده است که در مفصل تیبیوتالار (tibiotalar joint) گیر کرده است.

ضایعات استئوکندرال تالوس بسیار شایع‌تر از انتهای پایینی درشت‌نی هستند، اما به‌طور مشابهی مدیریت می‌شوند و بیماران در هر سنی باید به‌طور مشابهی مدیریت شوند.

موضوعات مرتبط: آسیب مچ پا، نقص استئوکندرال (Osteochondral defect)