پولیپ آندومتر (Endometrial Polyp) یک رشد غیرطبیعی از بافت آندومتر به داخل حفره رحم است. پولیپ‌ها یکی از علل شایع خونریزی غیرطبیعی رحمی (AUB) هستند و باید در تشخیص‌های افتراقی در بررسی بیمارانی با قاعدگی سنگین یا نامنظم در نظر گرفته شوند.
مکانیسم تشکیل
مکانیسم دقیق تشکیل پولیپ‌های آندومتر مشخص نیست، اگرچه به نظر می‌رسد که نمایانگر رشد ساده آندومتر به توده‌های پایه‌دار (Pedunculated Masses) باشد. این پولیپ‌ها بیشتر در زنان در سنین باروری رخ می‌دهند و شیوع آن‌ها با افزایش سن بیشتر می‌شود. عوامل مرتبط با افزایش شیوع پولیپ‌های آندومتر شامل تاموکسیفن (Tamoxifen)، چاقی و هورمون‌درمانی پس از یائسگی هستند.
شیوع و تشخیص
تعیین شیوع پولیپ‌های آندومتر دشوار است زیرا ممکن است بدون علائم باشند، اما بررسی‌های پاتولوژیک رحم‌های پس از هیسترکتومی (Hysterectomy) نشان‌دهنده شیوع ۱۰٪ تا ۲۴٪ است.
پولیپ‌ها اغلب در طول بررسی خونریزی غیرطبیعی رحمی تشخیص داده می‌شوند، هرچند ممکن است به‌طور تصادفی در سونوگرافی، در حین جراحی‌های مربوط به حفره رحم (مانند هیستروسکوپی (Hysteroscopy)، سزارین) یا گاهی در معاینه لگنی اگر پولیپ از طریق دهانه رحم بیرون زده باشد، کشف شوند.
اهمیت درمان
اگرچه پولیپ‌های آندومتر به‌طور کلی خوش‌خیم هستند (کمتر از ۵٪ بدخیم هستند، هرچند برخی ممکن است هایپرپلاستیک [پیش‌سرطانی] باشند)، برداشتن آن‌ها ضروری است تا احتمال بدخیمی رد شود و علائم درمان شوند. ارزیابی پاتولوژیک به‌ویژه در زنانی با افزایش خطر سرطان آندومتر (مانند وضعیت پس از یائسگی، چاقی، مواجهه با تاموکسیفن) توصیه می‌شود. خطر هایپرپلازی یا بدخیمی به‌طور قابل توجهی در زمانی که بیمار پس از یائسگی است افزایش می‌یابد.