پئوهایفومایکوزیس (Pheohyphomycosis) یک عفونت قارچی نادر است که توسط بیش از 100 گونه قارچ‌های دماسیه‌ یا رنگدانه‌دار با دیواره‌های سلولی حاوی ملانین ایجاد می‌شود. از جمله گونه‌های شایع می‌توان به اگزو‌فیالا (Exophiala)، وانجیلا (Wangiella) و فیالوفورا (Phialophora) اشاره کرد. این موجودات در محیط‌های مرطوب مانند گیاهان در حال پوسیدگی، چوب و خاک یافت می‌شوند. این بیماری در بیماران با سیستم ایمنی تضعیف‌شده شیوع و شدت بیشتری نشان می‌دهد. عفونت می‌تواند از طریق تلقیح تصادفی به پوست یا استنشاق رخ دهد. کمبود پروتئین CARD9 (پروتئین حاوی دومین استخدام کاسپاز 9) با پئوهایفومایکوزیس مرتبط است.

علائم بالینی

پئوهایفومایکوزیس طیف وسیعی از علائم بالینی را ایجاد می‌کند. این ارگانیسم‌ها ممکن است پس از آسیب‌های جزئی به پوست یا لایه زیرجلدی تلقیح شوند. در افراد با سیستم ایمنی سالم، یک ندول منفرد به رنگ پوست یا اریتماتوز که ممکن است شبیه کیست باشد، دیده می‌شود. در افراد با سیستم ایمنی تضعیف‌شده، ندول‌ها ممکن است زخم‌دار، نکروتیک یا پوسته‌دار شوند و به‌تدریج بزرگ‌تر شوند. مکان‌های شایع شامل پاها، انگشتان، زانوها، انگشتان پا، مچ پا، ساق‌ها و ساعدها هستند.

خطرات و درمان

پئوهایفومایکوزیس می‌تواند به‌طور خطرناکی تهدیدکننده حیات باشد زمانی که به سیستم عصبی مرکزی گسترش یابد، که معمولاً پس از استنشاق با ایجاد آبسه مغزی، مننژیت، انسفالیت، میلیت یا آراکنوئیدیت اتفاق می‌افتد. میزبان‌های با سیستم ایمنی تضعیف‌شده در معرض خطر بیشتری برای عفونت منتشر تهدیدکننده حیات پس از تلقیح اولیه یا استنشاق هستند و بنابراین باید به‌صورت تهاجمی درمان شوند.

دیگر علائم بالینی

دیگر تظاهرات بالینی شامل کراتیت، سینوزیت، بیماری ریوی یا اندوکاردیت هستند.