مراقبت اورژانسی / تثبیت وضعیت: در ایالات متحده، انجمن آمریکایی مراکز کنترل سموم با شماره 800-222-1222 به صورت 24 ساعته در دسترس است تا تماس‌گیرندگان را مستقیماً به مرکز سموم منطقه خود متصل کند. این خدمات به صورت آنلاین نیز موجود است.

درمان اورژانسی با تثبیت راه هوایی، حمایت تنفسی و حمایت قلبی‌عروقی، اولویت‌های اصلی در مسمومیت حاد با اپیوئیدها (opioid overdose) است. برای اطلاعات مربوط به دوز/اداره، موارد مصرف، موارد منع مصرف، نظارت، عوارض جانبی، سمیت و مکانیزم عمل نالوکسان (naloxone) به منابع مربوطه مراجعه کنید.

بررسی تشخیص: اپیوئیدها در بسیاری از فرمولاسیون‌ها و محصولات یافت می‌شوند، از جمله اپیوئیدهای تجویزی برای کاهش درد و سرفه (اپیوئیدهای طبیعی و نیمه‌سنتتیک مانند کدئین (codeine)، اکسی‌کدون (oxycodone)، هیدروکودون (hydrocodone))، متادون (methadone)، سایر اپیوئیدهای سنتتیک (مانند ترامادول (tramadol) و فنتانیل (fentanyl)) و مواد مخدر غیرقانونی مانند هروئین و سایر آنالوگ‌های جدید فنتانیل که در آزمایشگاه‌های مخفی تولید می‌شوند. مواد مخدر غیر اپیوئیدی مانند کوکائین و متامفتامین با فنتانیل تقلبی شده‌اند.

اپیوئیدها به عنوان آگونیست‌ها بر روی گیرنده‌های مختلف اپیوئیدی عمل می‌کنند و بیشتر اثرات فیزیولوژیکی در گیرنده μ رخ می‌دهد. اپیوئیدها از طریق مسیرهای مختلفی مانند خوراکی، زیرجلدی، وریدی، عضلانی، استنشاقی، زیرزبانی، بینی، باکال، ترانس‌مخاطی و پوستی مصرف می‌شوند. دوزهای درمانی و سمی به دلیل توسعه تحمل با استفاده مزمن، پیش‌بینی دشواری دارند.

ویژگی اصلی مسمومیت و سمیت اپیوئیدی، افسردگی سیستم عصبی مرکزی (CNS) و تنفسی است که می‌تواند به ایست قلبی هیپوکسی منجر شود. سمیت اپیوئیدی یک تشخیص بالینی است. آنتاگونیست گیرنده اپیوئیدی نالوکسان به صورت رقابتی اپیوئید را در سطح گیرنده آنتاگونیزه کرده و افسردگی CNS را معکوس و تنفس را تحریک می‌کند. مسمومیت با اپیوئید با کاهش هوشیاری/کما، میوزیس (تنگی مردمک)، و کاهش میزان تنفس و فشار خون مشخص می‌شود.

استفاده از اپیوئید پس از یک دوره پرهیز، مانند دوره پس از زندان، یک عامل خطر برای افسردگی CNS و عدم کفایت قلبی‌عروقی است. بازگشت به استفاده از دوزی که قبلاً تحمل شده بود برای این افراد نسبتاً ناآشنا به معنی مسمومیت است. بیماران مبتلا به بیماری کبدی یا کلیوی خطر افزایش یافته‌ای از سمیت به دلیل تجمع داروی اصلی و/یا متابولیت‌های فعال دارند. بیماران با ذخیره فیزیولوژیکی کاهش یافته و عملکرد تنفسی پایه ضعیف (نارسایی قلبی احتقانی، بیماری مزمن انسدادی ریه، چاقی، آپنه خواب) به سمیت اپیوئیدی حساس‌تر هستند.

مصرف همزمان هر ماده آرامبخش یا سرکوب‌کننده تنفسی (الکل، بنزودیازپین‌ها، باربیتورات‌ها) خطر سمیت اپیوئیدی را افزایش می‌دهد.

تیانپتین (Tianeptine) یک داروی ضدافسردگی غیرقانونی است که برای استفاده در ایالات متحده تأیید نشده و می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کرده و منجر به وابستگی شود. بنا به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC)، اثرات بالینی سوءمصرف و ترک تیانپتین می‌تواند شبیه به سمیت و ترک اپیوئیدها باشد. فرم‌های الیکسیر، قرص و پودر برای خرید (به‌صورت آنلاین و در پمپ‌بنزین‌ها/فروشگاه‌های راحتی) تحت نام‌های تجاری مختلف (مانند Stablon، Tatinol، Coaxil، Neptune's Fix، Pegasus، Zaza، Tianaa) موجود است. ممکن است با آگونیست‌های گیرنده کانابینوئید مصنوعی یا داروهای دیگر که می‌توانند عوارض جانبی شدید ایجاد کنند، تقلبی شده باشند. در بیماران با سابقه اختلال مصرف یا وابستگی به اپیوئید که با وضعیت روانی تغییر یافته مراجعه می‌کنند، به مصرف احتمالی تیانپتین توجه کنید؛ سایر اثرات گزارش شده شامل تاکی‌کاردی، هیپوتانسیون، تشنج، طولانی شدن QT، طولانی شدن QRS و ایست قلبی هستند.

ملاحظات بیماران کودکان: بیماران کودکان علائم و نشانه‌های بالینی مشابه بزرگسالان را در مسمومیت نشان می‌دهند. درمان افسردگی تنفسی مشابه است: حمایت از راه هوایی و تنفسی و درمان آنتی‌دوتی با نالوکسان.

منابعی برای راهنمایی تجویز اپیوئیدها و همچنین جایگزین‌های غیر اپیوئیدی در اینجا قابل یافت است.

موضوعات مرتبط: اختلال مصرف اپیوئید، سندرم ترک اپیوئید