نارسایی ریوی (Pulmonic regurgitation) به اختلال عملکرد دریچه ریوی اشاره دارد که با بسته نشدن کامل دریچه مشخص می‌شود و در نتیجه آن، جریان خون در فاز دیاستولیک از شریان ریوی به بطن راست بازمی‌گردد. علل این وضعیت شامل اندوکاردیت (endocarditis)، بیماری روماتیسمی قلب (rheumatic heart disease)، و بیماری کارسینوئید (carcinoid disease) می‌باشند، همچنین شرایطی که باعث گشاد شدن قابل توجه شریان ریوی می‌شوند و مانع از بسته شدن مناسب لبه‌های دریچه ریوی می‌گردند. نارسایی مادرزادی ریوی نادر است، اگرچه نارسایی ریوی ناشی از مداخلات پزشکی (iatrogenic pulmonic regurgitation) در بیمارانی که انسداد مادرزادی مسیر خروجی بطن راست دارند، مانند تتراژی فالوت (tetralogy of Fallot)، که تحت عمل والوپلاستی بالونی ریوی (balloon pulmonic valvuloplasty) قرار می‌گیرند، به‌طور شایع مشاهده می‌شود. بیماران معمولاً بدون علائم هستند مگر اینکه شدت نارسایی زیاد باشد و منجر به حجم‌افزایی بیش از حد و نارسایی بطن راست گردد، که در این صورت ممکن است تنگی نفس در حین فعالیت (exertional dyspnea)، تپش قلب (palpitations)، ادم (edema) و احتقان کبدی (hepatic congestion) رخ دهد.