التهاب یا تحریک تاندون، معمولاً به دلیل استفاده بیش از حد رخ می‌دهد. این وضعیت با تورم و حساسیت تاندون آسیب‌دیده و درد در هنگام حرکت مشخص می‌شود. ممکن است در هر تاندونی از بدن رخ دهد، اما معمولاً در نواحی شانه‌ها، آرنج‌ها، مچ‌ها، زانوها و پاشنه‌ها شایع‌تر است.
علل و عوامل خطر
این مشکل بیشتر به عنوان یک آسیب ناشی از استفاده مفرط شناخته می‌شود که به دلیل انجام حرکات تکراری توسط تاندون ایجاد می‌شود. خطر آسیب‌دیدگی در صورتی که حرکت تکراری به درستی انجام نشود، افزایش می‌یابد. همچنین، این وضعیت می‌تواند به دلیل افزایش سن یا برخی بیماری‌ها مانند دیابت یا آرتریت روماتوئید (rheumatoid arthritis) نیز رخ دهد. افرادی که در فعالیت‌های ورزشی شرکت می‌کنند یا شغلی دارند که نیاز به فعالیت فیزیکی زیاد، حرکات تکراری، رسیدن به بالا و موقعیت‌های نامناسب دارد، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.
درمان
درمان شامل کاهش درد و التهاب در تاندون آسیب‌دیده با استفاده از داروهای ضد التهاب (anti-inflammatory medications)، بانداژ فشاری و تقویت ناحیه آسیب‌دیده از طریق انجام تمرینات کششی و تقویتی می‌شود.
پیش‌آگهی و مدیریت
اگر تاندونیت به‌موقع درمان شود، معمولاً به سرعت و بدون عوارض برطرف می‌شود. در درصد کمی از بیماران، تاندونیت ممکن است عود کند یا به حالت مزمن تبدیل شود. اگر تاندونیت به دلیل استفاده مفرط یا حرکت تکراری رخ داده باشد، بیمار باید در رفتارهای خود تجدید نظر کند.
موضوعات مرتبط
- تاندونیت آشیل (Achilles tendonitis)
- تاندونیت کلسیفیک (calcific tendonitis)
- تاندینوپاتی کشکک (patellar tendinopathy)
- تاندونیت دوسر بازویی پروگزیمال (proximal biceps tendonitis)
- تاندینوپاتی چهارسر ران (quadriceps tendinopathy)
- تاندونیت روتاتور کاف (rotator cuff tendonitis)
- تاندینوپاتی سمیممبرانوسوس (semimembranosus tendinopathy)