علل و مکانیزم آسیب‌های رایج:

علت شانه یخ‌زده (Frozen Shoulder) ناشناخته است، اما با بیماری‌هایی همچون دیابت نوع ۱ (Type 1 Diabetes Mellitus) و بیماری‌های تیروئید مرتبط بوده است. این عارضه می‌تواند پس از آسیب‌های تروماتیک به مفصل، بی‌حرکتی مفصل یا مداخلات جراحی رخ دهد؛ با این حال، مکانیزم اصلی آن ایدیوپاتیک (Idiopathic) است.

تاریخچه و علائم کلاسیک:

کپسولیت چسبنده (Adhesive Capsulitis) معمولاً سه مرحله را طی می‌کند. مرحله اول (۲ تا ۹ ماه) با شروع تدریجی درد که در نهایت شدید و ناتوان‌کننده می‌شود، آغاز می‌گردد. درد معمولاً در شب شدیدتر است و به تدریج خشکی آغاز می‌شود. مرحله دوم (۴ تا ۱۲ ماه) فاز انقباض است که با خشکی و کاهش تدریجی حرکت که فعالیت‌های روزمره را مختل می‌کند، مشخص می‌شود. در این مرحله، درد معمولاً بهبود می‌یابد. مرحله سوم (۵ تا ۲۴ ماه) فاز بهبود یا "ذوب شدن" است که در آن علائم به تدریج کاهش می‌یابند و بهبود در دامنه حرکتی (Range of Motion - ROM) مشاهده می‌شود.

شیوع:

• سن: عمدتاً بیماران در دهه ۵۰ و ۶۰ زندگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
• جنسیت: ۷۰ درصد بیماران زن هستند.

عوامل خطر:

• دیابت نوع ۱
• اختلالات تیروئید
• بی‌حرکتی طولانی‌مدت
• بیماری پارکینسون (Parkinson Disease)
• سابقه قبلی کپسولیت چسبنده

پاتوفیزیولوژی:

علت اولیه ناشناخته است، اما پاتوفیزیولوژی شامل واکنش التهابی در مفصل گلنوهومرال (Glenohumeral Joint) است که منجر به تکثیر فیبروبلاست‌ها و افزایش کلاژن نوع III می‌شود. این امر باعث فیبروز و ضخیم شدن کپسول مفصلی و محدودیت حرکت می‌گردد.

سیستم درجه‌بندی / طبقه‌بندی:

کپسولیت چسبنده می‌تواند به عنوان اولیه (ایدیوپاتیک) و ثانویه (ناشی از تروما یا بی‌حرکتی) طبقه‌بندی شود.