آنژیودیسپلازی کولون شایع‌ترین ضایعه عروقی دستگاه گوارش (GI) است و زمانی رخ می‌دهد که عروق خونی طبیعی دچار گشادشدگی تخریبی شده و به عروق پیچ‌خورده و دیواره‌نازک تبدیل می‌شوند که مستعد خونریزی هستند. مویرگ‌های مخاطی دستگاه گوارش شایع‌ترین عروق درگیر هستند. از دست دادن خون پنهان در دستگاه گوارش به دلیل آنژیودیسپلازی در بزرگسالان بالای ۶۰ سال شایع‌تر است و در بزرگسالان جوان‌تر نادر است. بیمارانی که دچار تنگی آئورت (aortic stenosis)، نارسایی قلبی با دستگاه‌های کمک‌بطنی چپ (left ventricular assist devices)، بیماری کلیوی در مرحله پایانی (end-stage renal disease) یا بیماری فون ویلبراند (von Willebrand disease) هستند، مستعد تشکیل آنژیودیسپلازی می‌باشند.

بسیاری از بیماران با آنژیودیسپلازی کولون بدون علامت هستند، زیرا عروق اتساع‌یافته در کولونوسکوپی غربالگری کشف می‌شوند. بیشتر آنژیودیسپلازی‌های کولون در کولون راست، به ویژه در سکوم، یافت می‌شوند، هرچند که می‌توانند از سکوم تا رکتوم در هر نقطه‌ای یافت شوند.

بیماران با آنژیودیسپلازی علامت‌دار اغلب با از دست دادن خون مزمن و پنهان (در ۸۵٪ موارد) مراجعه می‌کنند، اما ممکن است بیماران با خونریزی شدید دستگاه گوارش نیز مراجعه کنند. شایع‌ترین علائم مراجعه شامل هماتوشزی (hematochezia)، ملنا (melena)، مدفوع مثبت هم‌اکولت (Hemoccult) و کم‌خونی فقر آهن (iron-deficiency anemia) هستند.

خونریزی ناشی از آنژیودیسپلازی کولون اغلب به‌طور خودبخودی بدون مداخله آندوسکوپیک برطرف می‌شود، اگرچه قابل درمان با کوتریزاسیون (cauterization) یا کلیپینگ آندوسکوپیک نیز می‌باشند.

موضوع مرتبط: خونریزی دستگاه گوارش (GI bleeding)