بیماری "اسکلروز جانبی اولیه" (Primary Lateral Sclerosis یا PLS) یک بیماری نادر و پیشرونده عصبی-عضلانی است که به دلیل آسیب به نورون‌های حرکتی فوقانی ایجاد می‌شود. سن متوسط شروع این بیماری بین ۴۰ تا ۶۰ سال است و در مردان شایع‌تر از زنان می‌باشد. بیماران معمولاً با اسپاستیسیته تدریجی در اندام‌های تحتانی، افزایش رفلکس‌ها (Hyperreflexia) و ضعف که ممکن است در ابتدا نامتقارن باشد، مراجعه می‌کنند. برخی ممکن است دچار مشکلات راه رفتن و تعادل شوند و در نهایت به ویلچر وابسته شوند. با گذشت زمان، تنه، اندام‌های فوقانی و عضلات بولبار درگیر می‌شوند که منجر به ضعف در بازوها و دست‌ها، اختلال در تکلم (Dysarthria) و اختلال در بلع (Dysphagia) می‌گردد. پیشرفت بیماری متغیر است، هرچند که به تدریج ناتوانی افزایش می‌یابد. بیماران می‌توانند ۲۰ سال یا بیشتر پس از شروع علائم زنده بمانند و ممکن است امید به زندگی کاهش نیابد.