انسفالوپاتی اورمیک (Uremic encephalopathy) به عنوان تغییرات در عملکرد شناختی در بیمارانی با آسیب حاد کلیه (acute kidney injury) یا نارسایی مزمن کلیه (chronic kidney failure) تعریف می‌شود که هیچ شرایط زمینه‌ای دیگری که موجب تغییر وضعیت ذهنی شود وجود ندارد.

ویژگی‌های اولیه انسفالوپاتی اورمیک

علائم اولیه انسفالوپاتی اورمیک شامل بی‌حالی، تحریک‌پذیری، توهم و سردرگمی است. در معاینات فیزیکی، بیماران ممکن است ضعف منتشر خفیف با کندی حرکات، لرزش، میوکلونوس (myoclonus) و آستریکسیس (asterixis) داشته باشند. کریستال‌های اوره (یخ‌زدگی اورمیک یا uremic frost) ممکن است بر روی پوست ظاهر شوند. بیمارانی با نارسایی حاد کلیه شدید و اورمی حاد ممکن است با کما یا تشنج مراجعه کنند.

درمان

درمان شامل همودیالیز (hemodialysis) است، اگرچه ممکن است بهبود قابل توجه در وضعیت ذهنی بیمار یک تا دو روز پس از شروع درمان مشاهده شود.

اگر بیمار با همودیالیز بهبود نیافت، باید به دنبال علل دیگر انسفالوپاتی حاد باشیم.