نوریت وستیبولار (Vestibular neuritis) التهاب ایدیوپاتیک عصب وستیبولار (عصب جمجمه‌ای هشتم) است. این بیماری به طور معمول باعث سندرمی می‌شود که شامل سرگیجه، تهوع و عدم تعادل است و به‌طور خودبه‌خودی بهبود می‌یابد. برخلاف لابیرنتیت (labyrinthitis)، نوریت وستیبولار با کاهش شنوایی یا وزوز گوش همراه نیست، زیرا بخش حلزونی عصب جمجمه‌ای هشتم تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد.

شیوع و علت‌شناسی

نوریت وستیبولار شیوعی در حدود 3.5 در هر 100,000 نفر در سال دارد. اگرچه این بیماری می‌تواند افراد در تمامی سنین را تحت تأثیر قرار دهد، اما بیشترین شیوع آن در میانسالی است. علت دقیق آن نامشخص است، اما ممکن است با عفونت‌های ویروسی گوش داخلی مرتبط باشد. شروع علائم معمولاً ناگهانی و شدید است. دوره‌های بیماری ممکن است چند روز طول بکشد و سپس طی هفته‌ها تا ماه‌ها کاهش یابد.

مدیریت و درمان

مدیریت این بیماری شامل درمان علامتی با آنتی‌کولینرژیک‌ها (anticholinergics) یا آنتی‌امتیک‌ها (antiemetics)، فیزیوتراپی و کورتیکواستروئیدها (corticosteroids) می‌باشد.