هیپوگنادتروپیک هیپوگنادیزم (Hypogonadotropic Hypogonadism)

هیپوگنادتروپیک هیپوگنادیزم (HH، کمبود هورمون آزادکننده گنادوتروپین) یک وضعیت مادرزادی یا اکتسابی است که به دلیل عملکرد غیرطبیعی تخمدان یا بیضه ناشی از کاهش ترشح گنادوتروپین‌ها به علت اختلال در عملکرد غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس تعریف می‌شود. این وضعیت به دلیل کمبود هورمون آزادکننده گنادوتروپین (GnRH)، هورمون محرک فولیکول (FSH)، و هورمون لوتئینه‌کننده (LH) ایجاد می‌شود. برخی از علل شامل بیماری‌های ژنتیکی (مانند سندرم کالمان)، آسیب به غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس به دلیل ضربه، جراحی، تومور، عفونت یا تابش، مصرف طولانی‌مدت داروهای مخدر یا استروئیدی، استرس شدید، کمبودهای تغذیه‌ای، و بیماری‌های مزمن پزشکی (مانند التهاب یا عفونت مزمن) است.

زنان:

به‌طور معمول، کودکان دختر مبتلا به HH در دوران بلوغ با عدم توسعه طبیعی مواجه می‌شوند؛ سینه‌ها به‌طور کامل رشد نمی‌کنند و قاعدگی اتفاق نمی‌افتد. بیماران بزرگسال ممکن است با قطع دوره‌های قاعدگی روبرو شوند. درمان به علت بستگی دارد و گزینه‌های درمانی شامل قرص‌ها یا چسب‌های پوستی استروژن و پروژسترون و تزریق GnRH است.

مردان:

به‌طور معمول، کودکان پسر مبتلا به HH در دوران بلوغ با عدم تغییر صدا، افزایش موهای صورت و بزرگ شدن بیضه‌ها و آلت مواجه نمی‌شوند. بیماران بزرگسال ممکن است با کاهش میل جنسی و کاهش توده عضلانی روبرو شوند. درمان به علت بستگی دارد و گزینه‌های درمانی شامل تزریق تستوسترون، کپسول‌های خوراکی، چسب‌ها یا ژل‌ها و تزریق GnRH است.

عوارض احتمالی:

عوارض احتمالی شامل بلوغ دیررس، یائسگی زودرس، ناباروری، کاهش میل جنسی، و کاهش تراکم استخوان و تمایل به شکستگی است. نوجوانان ممکن است به دلیل بلوغ دیررس از اعتمادبه‌نفس پایین رنج ببرند.

برخی از درمان‌های هورمونی می‌توانند بلوغ را تحریک کرده و باروری را بازگردانند. اگر HH پس از بلوغ آغاز شود، علائم ممکن است با درمان بهبود یابند.