مراقبت اضطراری / تثبیت: ارزیابی اولیه بیماران دچار تروما باید بر شناسایی سریع و تثبیت آسیب‌ها یا عوارض تهدیدکننده زندگی متمرکز باشد. حفاظت از راه هوایی ممکن است برای بیمارانی که دچار شکستگی استخوان تمپورال به‌دلیل آسیب سر شده‌اند، ضروری باشد. زخم‌های شکستگی جمجمه ممکن است با خونریزی شدید همراه باشند و نیاز به بستن زخم (فشار مستقیم، عوامل هموستاتیک، کلیپس‌های رینی برای پوست سر، یا بخیه) و تثبیت ستون فقرات داشته باشند. هنگام بررسی محل‌های احتمالی شکستگی جمجمه، نباید زخم‌های پوست سر را مورد کاوش قرار داد. (برای جزئیات بیشتر به بخش‌های بهترین تست‌ها، مدیریت و درمان مراجعه کنید.)
بررسی تشخیصی: آسیب سر ممکن است شامل شکستگی و خونریزی در استخوان تمپورال و اختلال در محتویات آن باشد، که شامل گوش میانی و داخلی (در قسمت پتروس استخوان تمپورال)، اعصاب جمجمه‌ای هفتم و هشتم، شریان کاروتید و ورید ژوگولار داخلی است. این وضعیت اغلب به‌عنوان نتیجه تصادفات رانندگی، سقوط یا اعمال خشونت گزارش می‌شود.
به‌دلیل ضعف نسبی استخوان تمپورال و نزدیکی آن به عروق مننژیال میانی، شکستگی‌های استخوان تمپورال خطر بیشتری برای هماتوم خارج‌محوری (خونریزی درون جمجمه، اما خارج از پارانشیم مغز) دارند. بیمارانی که ضدانعقاد مصرف می‌کنند، در معرض خطر بیشتری برای خونریزی داخل‌جمجمه‌ای هستند. این خطر ممکن است در بیماران مسن بیشتر باشد.
شکستگی استخوان تمپورال ممکن است به‌صورت طولی، عرضی یا ترکیبی باشد. معمولاً، شکستگی طولی ممکن است با آسیب‌های گوش، کبودی ماستوئید (علامت بتل) یا کبودی اطراف چشم (چشم راکونی)، پارگی پرده صماخ، خونریزی در کانال گوش، هموتیمپانوم و کاهش شنوایی (معمولاً انتقالی یا مختلط) ظاهر شود. شکستگی‌های عرضی ممکن است با آسیب عصب چهره و گاهی کاهش شنوایی (معمولاً حسی-عصبی) و اختلال عملکرد وستیبولار همراه باشند.
طبقه‌بندی‌های جدیدتر که پیش‌بینی‌کننده بهتری از نتیجه هستند، به نقض کپسول اُتیک در مقابل حفاظت از کپسول اُتیک اشاره دارند، زیرا چنین طبقه‌بندی به‌خوبی با خطر عوارض عملکردی همزمان مرتبط است. ارزیابی گوش و حلق و بینی برای شکستگی‌های نقض‌کننده کپسول اُتیک اولویت دارد زیرا با خطرات بیشتری از جمله نشت مایع مغزی نخاعی (CSF)، کاهش شنوایی حسی-عصبی و فلج عصب چهره همراه هستند. یافته‌های غیرعادی هوای موجود در لابیرنت (پنومولابیرینت) و حلزون گوش (پنوموکوهلیا) نیز ممکن است در موارد شکستگی‌های نقض‌کننده کپسول اُتیک استخوان تمپورال یافت شود.
سایر علائم و نشانه‌ها شامل بی‌حسی صورت، وزوز گوش، اوتوره (خون یا CSF)، تهوع، سرگیجه، استفراغ، نیستاگموس و سرگیجه می‌باشند. عوارض دیگر، مانند تثبیت استخوانچه و کاهش شنوایی حسی-عصبی موقت یا دائمی و کامل، ممکن است ماه‌ها پس از آسیب اولیه ظاهر شوند. برخی علائم ممکن است به‌طور خودبه‌خودی برطرف شوند یا نیاز به مدیریت محافظه‌کارانه داشته باشند. سایرین ممکن است نیاز به میرنگوپلاستی، تیمپانوپلاستی، بازسازی زنجیره استخوانچه‌ها یا دکمپرسیون/ترمیم عصب چهره داشته باشند.