تنگی کانال نخاعی کمری به معنای باریک شدن کانال نخاعی در ناحیه کمری است. علل این وضعیت شامل فرم‌های مادرزادی ناشی از آکندروپلازی (achondroplasia) یا تغییر شکل‌های رشدی ستون فقرات، و فرم‌های اکتسابی ناشی از بیماری‌های دژنراتیو، تروما، جراحی ستون فقرات، بیماری پاژه (Paget disease)، یا اختلالات متابولیکی مانند پوکی استخوان (osteoporosis) یا هیپوپاراتیروئیدیسم (hypoparathyroidism) می‌باشند. شایع‌ترین این علل، تغییرات دژنراتیو شامل اسپوندیلولیز (spondylolysis) و اسپوندیلولیستزیس (spondylolisthesis) است.
تنگی کانال نخاعی و علائم آن
تنگی کانال نخاعی اغلب بدون علائم است، اما ممکن است به لنگش نوروژنیک (neurogenic claudication) منجر شود. علائم لنگش نوروژنیک شامل درد در پاها و/یا کمر است که با راه رفتن یا ایستادن برای مدت طولانی بروز می‌کند و معمولاً با خم شدن به جلو یا نشستن تسکین می‌یابد. این درد ممکن است با بی‌حسی یا ضعف همراه باشد.
هنگامی که تنگی کانال نخاعی با تنگی فورامن عصبی و رادیکولوپاتی (radiculopathy) همراه باشد، ممکن است ضعف موضعی، از دست دادن حس و تغییرات در رفلکس‌ها رخ دهد. سن یک عامل خطر برای توسعه تنگی کانال نخاعی کمری است. تنگی کانال نخاعی اغلب به‌صورت تصادفی در MRI یافت می‌شود و بدون علائم است.
موضوع مرتبط: تنگی کانال نخاعی گردنی