کیست کاذب پانکراس (Pancreatic Pseudocyst)

کیست کاذب پانکراس به تجمع موضعی، بالغ و پر از مایع گفته می‌شود که گاهی با باقی‌مانده‌های سلولی همراه است و در خارج از پانکراس قرار دارد. دیواره این کیست فاقد پوشش اپیتلیالی بوده و از بافت فیبروز و گرانولاسیون تشکیل شده است و هیچ نکروزی در آن وجود ندارد. کیست‌های کاذب پانکراس معمولاً حداقل چهار هفته پس از یک دوره پانکراتیت حاد (Acute Pancreatitis) یا ضربه به پانکراس ایجاد می‌شوند. این کیست‌ها همچنین می‌توانند در بیماران مبتلا به پانکراتیت مزمن (Chronic Pancreatitis) در صورت تشدید حاد پانکراتیت زمینه‌ای ایجاد شوند. ده درصد از بیماران مبتلا به پانکراتیت مزمن دچار کیست کاذب می‌شوند. کیست‌های کاذب پانکراس بیشتر در مردان تشخیص داده می‌شوند.

بیشتر موارد کیست کاذب پانکراس بدون نیاز به مداخله درمانی برطرف می‌شوند، اما ممکن است طیفی از علائم و نشانه‌های بالینی را ایجاد کنند. این علائم می‌توانند شامل توده شکمی، درد شکم، تب، لرز و زردی (Jaundice) باشند.

عوارض ممکن

عوارض ممکن شامل انسداد دوازدهه (Duodenal Obstruction) یا انسداد صفراوی (Biliary Obstruction) به دلیل گسترش کیست کاذب، تشکیل فیستول (Fistula) به احشاء مجاور از جمله حفره‌های صفاقی، پریکاردی و پلور، عفونت خودبخودی کیست کاذب و شبه آنوریسم (Pseudoaneurysm) هستند.