بزرگ شدن طحال ناشی از دارو (Drug-induced splenomegaly) به بزرگ شدن طحال اشاره دارد که معمولاً به وزن بیش از 400-500 گرم یا قطر بیش از 11 سانتی‌متر می‌رسد و به آغاز مصرف یک داروی جدید نسبت داده می‌شود. بیماران مبتلا به بزرگی طحال اغلب بدون علامت هستند و این تشخیص معمولاً در معاینه به‌صورت طحال قابل لمس یا به‌طور تصادفی در تصویربرداری کشف می‌شود. در برخی موارد، بیماران ممکن است درد مبهم در سمت چپ شکم، سیری زودرس یا علائم کم‌خونی (نظیر رنگ‌پریدگی و خستگی) داشته باشند، به‌ویژه اگر بزرگی طحال به دلیل همولیز (hemolysis) باشد.

بزرگی طحال ناشی از دارو می‌تواند به‌علت اثر مستقیم هیپرتروفیک بر روی سلول‌های طحالی یا به دلیل تأثیر بر سایر سیستم‌های اندامی (مانند همولیز یا فشار خون پورتال) که منجر به بزرگ شدن طحال می‌شود، رخ دهد. داروهای شیمی‌درمانی (مانند اکسالی‌پلاتین (oxaliplatin)، فلورواوراسیل (fluorouracil)، بواسیزوماب (bevacizumab) و غیره) اغلب در بزرگی طحال ناشی از دارو نقش دارند. همچنین، شناخته شده است که RhoGAM در برخی بیماران موجب بزرگی طحال می‌شود.

برای فهرست کامل‌تری از داروهایی که با بزرگی طحال در ارتباط هستند، به داده‌های واکنش دارویی در زیر مراجعه کنید.