گاستروپارزیس (Gastroparesis) یک اختلال در تخلیه تأخیری معده است که ناشی از انسداد مکانیکی نمی‌باشد. بیماران مبتلا به این اختلال با علائمی مانند تهوع، استفراغ، احساس سیری زودرس، نفخ و گاهی درد شکمی مراجعه می‌کنند.

علل گاستروپارزیس

علل متعددی برای گاستروپارزیس وجود دارد، اما شایع‌ترین آن‌ها ایدیوپاتیک (ناشناخته) است. دیابت (Diabetes mellitus) به عنوان یکی از علل گاستروپارزیس در حال افزایش است. علل دیگر شامل آسیب به عصب واگ (Vagal nerve) پس از جراحی، اثرات جانبی داروها و سایر بیماری‌های نورودژنراتیو یا خودایمنی مانند پارکینسون، ایدز (AIDS) و اسکلرودرما (Scleroderma) می‌باشد. مواد مخدر، مسدودکننده‌های کانال کلسیم، آنتاگونیست‌های پپتید-۱ شبه گلوکاگون (GLP-1)، ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای، اوکتروتاید (Octreotide)، فنوتیازین‌ها (Phenothiazines) و سیکلوسپورین (Cyclosporine) از جمله داروهایی هستند که اغلب باعث تأخیر در تخلیه معده می‌شوند.

ارزیابی و تشخیص

برای ارزیابی گاستروپارزیس مشکوک، ممکن است از تصویربرداری برای رد انسداد روده و همچنین از تاریخچه دقیق بیمار برای تعیین علل جایگزین علائم استفاده شود، چرا که این علائم غیر اختصاصی بوده و با بسیاری از شرایط گوارشی همپوشانی دارند. معاینه فیزیکی اغلب طبیعی است، اما ممکن است نشان‌دهنده شکم برآمده و صدای ترشحات (Succussion splash) باشد.