گزش حیوانات در بیماران کودکان
گزش حیوانات در بیماران کودکان حدود ۱٪ از کل مراجعات به اورژانس‌ها و مراکز فوریت‌های پزشکی را تشکیل می‌دهد. بیشتر گزش‌ها توسط حیوانات خانگی ایجاد می‌شوند که در این بین، گزش سگ‌ها بیش از ۹۰٪ از موارد را شامل می‌شود و پس از آن گزش گربه‌ها با ۸٪ قرار دارد. گزش‌های انسانی و دیگر حیوانات کمتر از ۲٪ موارد را تشکیل می‌دهند. در کودکان خردسال، بیشتر نواحی صورت، گردن و سر درگیر می‌شوند، در حالی که در کودکان بزرگتر، اندام‌ها بیشتر درگیر هستند. بیشتر گزش‌های حیوانات بدون تحریک قبلی اتفاق می‌افتند و در فصول بهار و تابستان توسط حیوانی که در محل سکونت قربانی زندگی می‌کند رخ می‌دهند. عفونت یکی از عوارض شایع گزش‌های حیوانات است که در حدود ۵۰٪ از گزش‌های گربه و ۵٪ تا ۱۵٪ از گزش‌های سگ رخ می‌دهد. در حالی که حیوانات خانگی غیرسنتی و حیوانات وحشی درصد کمی از گزش‌های حیوانی در کودکان را شامل می‌شوند، ممکن است خطرات عفونی منحصر به فرد و قابل توجهی را به همراه داشته باشند.
عفونت‌های ثانویه به گزش حیوانات شامل عوامل باکتریایی و ویروسی می‌شود. عواملی که خطر عفونت باکتریایی را افزایش می‌دهند شامل آسیب‌های له‌شدگی یا زخم‌های سوراخ‌مانند (که در گربه‌ها شایع‌تر است)، گزش‌هایی که دست یا پا را درگیر می‌کند، میزبان با نقص ایمنی (از جمله دیابت) و جریان خون یا تخلیه لنفاوی مختل از قبل در ناحیه گزش می‌باشد. تأخیر در مراجعه به مراقبت‌های پزشکی (بیش از ۱۲ ساعت برای گزش‌های اندام یا بیش از ۲۴ ساعت برای گزش‌های سر/گردن) یا مدیریت نامناسب اولیه گزش نیز با افزایش خطر عفونت همراه است.
علائم معمول عفونت ناشی از گزش حیوانات شامل درد، قرمزی پوست، گرما، تورم و احتمالاً ترشح چرکی است. لنفانژیت، آبسه بافتی یا سلولیت نیز ممکن است وجود داشته باشد. در موارد شدیدتر، آدنپاتی منطقه‌ای و تب ممکن است بروز کند. تنوسینوویت، آرتریت سپتیک، پیومیوزیت و استئومیلیت نیز ممکن است در موارد شدیدتر رخ دهد.
ارگانیسم‌های باکتریایی معمول درگیر با فلور دهانی حیوان مهاجم یا فلور پوستی قربانی مرتبط هستند. این‌ها شامل استرپتوکوک‌ها (Streptococcus spp)، استافیلوکوک‌ها (Staphylococcus spp)، ایکینلا (Eikenella spp)، پاستورلا مولتوسیدا (Pasteurella multocida)، پاستورلا (Pasteurella spp)، باکتروئیدها (Bacteroides spp) و بی‌هوازی‌های دهانی می‌باشند. بیشتر عفونت‌ها شامل ترکیبی از باکتری‌های هوازی و بی‌هوازی هستند. درمان مناسب با دبریدمان تهاجمی زخم، شستشو و درمان ضدمیکروبی ضروری است. عفونت‌های دیگر قابل توجه شامل تب گزش گربه و عفونت‌های ویروسی مانند هاری هستند.