سیستیسرکوزیس (Cysticercosis) به عفونت ناشی از مرحله لاروی کرم نواری خوک، تنیا سولیوم (Taenia solium)، اشاره دارد. یک اشتباه رایج این است که سیستیسرکوزیس از طریق خوردن گوشت خوک به دست میآید؛ اما اینگونه نیست. بلعیدن گوشت خوک حاوی کیستهای لاروی تنیا سولیوم توسط انسان منجر به تنیازیس (taeniasis)، که عفونت موضعی کرم نواری بالغ در روده انسان است، میشود. انسانها معمولاً سیستیسرکوزیس را از طریق انتقال مدفوعی-دهانی تخمهای تنیا سولیوم از ناقلان کرم نواری از طریق غذای یا آب آلوده به دست میآورند. پس از ورود به روده کوچک، تخمهای بلعیده شده باز میشوند و به مخاط نفوذ میکنند. سپس جنینها از طریق خون به سراسر بدن پخش شده و در مکانهای مختلف کیست تشکیل میدهند. مکانهایی که بیشتر تحت تأثیر قرار میگیرند شامل عضلات اسکلتی، بافت زیرجلدی، قلب، سیستم عصبی مرکزی (CNS) و ساختارهای چشمی هستند.
سیستیسرکوزیس زیرجلدی
سیستیسرکوزیس زیرجلدی عمدتاً به صورت گرههای متعدد و متحرک آزاد ظاهر میشود. اهمیت اصلی آن به عنوان نشانهای از احتمال وجود نوروسیستیسرکوزیس (neurocysticercosis) است. سیستیسرکها ممکن است به عضلات اسکلتی نیز نفوذ کنند و باعث میوزیت (myositis) (تب، میالژی، ائوزینوفیلی) و گاهی اوقات شبههیپرتروفی شوند. سیستیسرکوزیس درونچشمی ممکن است به از دست دادن بینایی منجر شود.
نوروسیستیسرکوزیس
نوروسیستیسرکوزیس جدیترین تظاهر سیستیسرکوزیس است و شایعترین علت صرع اکتسابی در سراسر جهان است. علاوه بر تشنجها، وجود سیستیسرکها در مغز ممکن است به سکته، مننژیت / انسفالیت، افزایش فشار داخل جمجمه، نقصهای عصبی موضعی، زوال عقل یا مرگ منجر شود.
شیوع جغرافیایی
سیستیسرکوزیس در مکزیک و آمریکای لاتین، اروپای شرقی، آفریقای جنوب صحرایی، اندونزی، چین و جنوبشرقی آسیا بومی است. شیوع این بیماری انگلی مهم در ایالات متحده در حال افزایش است، به ویژه در کالیفرنیا و ایالتهایی که جمعیت مهاجر زیادی دارند. در یک مطالعه ملی که به بررسی فراوانی بستری شدن برای نوروسیستیسرکوزیس در ایالات متحده بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲ پرداخت، افراد اسپانیاییتبار در بالاترین خطر قرار داشتند، به ویژه مردان در سنین ۴۴-۲۰ سال.