افعی‌های حفره‌دار (Pit Vipers) (خانواده Viperidae؛ زیرخانواده Crotalinae) شامل مارهای زنگی (Rattlesnakes)، موکاسین‌های آبی (Cottonmouth Water Moccasins) و مس‌سرها (Copperheads) می‌باشند. این مارها بومی ایالات متحده هستند و در تمامی ایالت‌ها به جز مین، هاوایی و آلاسکا یافت می‌شوند. افعی‌های حفره‌دار دارای سرهای مثلثی، مردمک‌های بیضوی و حفره‌های حسگر حرارتی در زیر و جلوی چشمانشان هستند. دو نیش کشیده، جمع‌شونده و توخالی در فک بالایی جلویی آنها قرار دارد. زمانی که مار نیش می‌زند، زهر از غدد زهر از طریق مجاری به نیش‌ها منتقل می‌شود. مارهای زنگی معمولاً در انتهای دم خود زنگوله‌هایی دارند (به جز یک گونه جزیره‌ای مکزیکی).
زهر افعی‌های حفره‌دار
زهر این مارها شامل موادی است که می‌تواند بر روی چندین سیستم ارگانی بدن تأثیر بگذارد و باعث آسیب‌های موضعی و سیستمیک شود.
نیش افعی‌های حفره‌دار
نیش‌های افعی‌های حفره‌دار عمدتاً در مردان جوان مستی اتفاق می‌افتد که به‌طور عمدی سعی در دست زدن به مار دارند، در حالی که سایر نیش‌ها زمانی رخ می‌دهد که قربانیان به‌طور ناخواسته به مار نزدیک می‌شوند. حتی در هنگام دست زدن به مار مرده یا سر بریده باید احتیاط کرد، زیرا سر ممکن است هنوز رفلکس نیش زدن داشته باشد. نیش‌های ناشی از تعامل عمدی معمولاً روی دست‌ها رخ می‌دهد، در حالی که نیش‌های ناشی از برخوردهای ناخواسته معمولاً روی اندام‌های تحتانی است.
حدود ۹۸٪ از تمامی نیش‌های مار سمی در ایالات متحده مربوط به افعی‌های حفره‌دار است. از این تعداد، ۲۵٪ خفیف و ۲۰٪-۲۵٪ نیش‌های "خشک" (بدون تزریق زهر) هستند. حدود ۵ مرگ سالانه در ایالات متحده به دلیل نیش افعی‌های حفره‌دار رخ می‌دهد. برآورد می‌شود که مرگ‌ومیر ناشی از نیش افعی‌های حفره‌دار حدود ۰.۱٪ است. احتمالاً این مرگ‌ومیر در حال کاهش است، زیرا درصد بیشتری از افرادی که توسط افعی‌های حفره‌دار نیش زده می‌شوند با پادزهر درمان شده‌اند. بعد از نیش افعی حفره‌دار، معمولاً زخم‌های سوراخ‌شده دیده می‌شود. اگر تزریق زهر رخ داده باشد، درد عموماً بلافاصله احساس می‌شود و تورم بافت نرم به زودی رخ می‌دهد. تورم ممکن است به سرعت گسترش یابد و قابل‌توجه باشد. ممکن است اکیموزها، پتشی‌ها، وزیکول‌های شفاف، بول‌های خونریزی‌دهنده، لنفادنوپاتی منطقه‌ای و نکروز بافتی توسعه یابد، به‌ویژه اگر پادزهر تجویز نشود.
تهوع و استفراغ شایع هستند. علائم سیستمیک دیگر ممکن است شامل ضعف، تعریق، لرز، سرگیجه، تغییر در طعم، ترشح بیش از حد بزاق، سوزش یا بی‌حسی (در پوست سر، صورت یا انگشتان) و فاسیکولاسیون عضلانی باشند. تاری دید یا کوری صریح به دلیل خونریزی‌های شبکیه ممکن است رخ دهد. با تزریق شدید زهر، انعقاد خون مصرفی، افت فشار خون، ادم ریوی، نارسایی کلیوی و شوک هیپوولمیک (به دلیل خونریزی و جابجایی سوم) ممکن است توسعه یابد.
مار زنگی موهاوی (Crotalus scutulatus)
برخی از جمعیت‌های مار زنگی موهاوی دارای زهری هستند که برخلاف بیشتر زهرهای افعی‌های حفره‌دار، عمدتاً نوروتوکسیک است. با تزریق زهر این مار، ممکن است علائم موضعی کمی وجود داشته باشد اما نوروتوکسیسیته سیستمیک قابل‌توجهی رخ دهد.