مارهای مرجانی دنیای جدید (خانواده Elapidae) در قاره‌های آمریکای شمالی و جنوبی زندگی می‌کنند. این مارها دارای سر گرد، مردمک گرد و دو نیش کوتاه و ثابت توخالی در فک بالایی خود هستند. از بیش از ۵۰ گونه مار مرجانی در دنیای جدید، تنها ۳ گونه خطرناک (۲ گونه از جنس Micrurus و ۱ گونه از جنس Micruroides) در ایالات متحده یافت می‌شود. مار مرجانی شرقی (Micrurus fulvius) در بخش‌هایی از کارولینای شمالی، کارولینای جنوبی، آلاباما، جورجیا، می‌سی‌سی‌پی و فلوریدا یافت می‌شود. مار مرجانی تگزاس (Micrurus tener) در بخش‌هایی از تگزاس، لوئیزیانا و آرکانزاس یافت می‌شود. مار مرجانی سونوران (Micruroides euryxanthus) در بخش‌هایی از آریزونا و نیومکزیکو یافت می‌شود.

سم مار مرجانی

سم مار مرجانی نوروتوکسیک (neurotoxic) است. در صورت زهرآلودگی، ممکن است نقص عملکرد عصبی-عضلانی همراه با نارسایی تنفسی یا قلبی-عروقی رخ دهد.

وقوع و علائم گزش

مارهای مرجانی خجالتی هستند و گزش آن‌ها نادر است. در ایالات متحده، کمتر از ۲۰ گزش در سال رخ می‌دهد (تقریباً ۱ درصد از کل گزش‌های مار) و از زمانی که پادزهر مار مرجانی در دسترس قرار گرفته، هیچ مرگی گزارش نشده است. بیشتر گزش‌ها (تا ۶۰ درصد) "گزش خشک" (بدون زهرآلودگی) هستند زیرا مارهای مرجانی باید برای مدت کوتاهی بافت قربانی را بجوند تا زهرآلودگی قابل توجهی ایجاد کنند. قربانیان گزش مار مرجانی معمولاً به صورت عمدی با مار تعامل داشته‌اند.

در محل گزش ممکن است چندین زخم کوچک سوراخ‌شده با تورم کم بافت نرم مشاهده شود. قربانی ممکن است از درد خفیف، بی‌حسی موضعی یا پارستزی‌ها (paresthesias) شکایت کند.

علائم سیستمیک

علائم سیستمیک، عمدتاً نورولوژیک، تصویر بالینی را غالب می‌کنند. با زهرآلودگی قابل توجه، شروع علائم ممکن است تا ۱۰-۱۲ ساعت تأخیر داشته باشد اما سپس به سرعت پیشرفت کند. تغییر وضعیت ذهنی اولین علامت است. اختلال عملکرد اعصاب کرانیال (cranial nerve dysfunction) به دنبال ضعف عمومی، فلج محیطی، نارسایی تنفسی و فروپاشی قلبی-عروقی ممکن است رخ دهد.