بیماری های مشابه

نئوپلازی داخل‌اپیتلیالی قرنیه (Corneal intraepithelial neoplasia یا CIN) یک ضایعه پیش‌سرطانی در اپیتلیوم قرنیه و لیمبوس است. در این وضعیت، شدت سلول‌های دیسپلاستیک توسط آسیب‌شناسی تعیین و به صورت خفیف، متوسط یا شدید طبقه‌بندی می‌شود. دیسپلازی شدید دارای سلول‌های دیسپلاستیک است که لایه اپیتلیال را در بر می‌گیرد اما هنوز به غشای پایه نفوذ نکرده و به آن کارسینوم درجا (carcinoma in situ) می‌گویند. علت رشد سلول‌های دیسپلاستیک به نظر می‌رسد آسیب ناشی از نور خورشید (actinic damage) باشد. تغییرات ناشی از CIN باعث درد نمی‌شوند، اما زمانی که این تغییرات به محور بینایی نفوذ کنند، بینایی را کاهش می‌دهند. معمولاً CIN افراد مسن‌تری که در معرض نور خورشید قرار داشته‌اند را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بیماران مبتلا به CIN ممکن است از کاهش بینایی شکایت کنند و باید بینایی آن‌ها بررسی شود.

پنگوئکولا به رسوبی زردرنگ و کمی برجسته، شبیه به چربی، در ملتحمه لیمبال (limbal conjunctiva) ناحیه بینی و گیجگاهی بین‌پالپبرال (interpalpebral) گفته می‌شود. برخلاف تریژیوم (Pterygium)، پنگوئکولا با لبه قرنیه فاصله دارد، اما می‌تواند به تریژیوم تبدیل شود. مشابه تریژیوم، پنگوئکولا نیز می‌تواند دچار عروق‌سازی (vascularization) و التهاب شود و باعث ایجاد لکه‌های نقطه‌ای (punctate staining) در اپیتلیوم قرنیه و همچنین تشکیل دلن (dellen) قرنیه گردد. این عارضه معمولاً دوطرفه است و تمایلی به جنسیت یا نژاد خاصی ندارد، اما بیشتر در افرادی مشاهده می‌شود که به‌طور مزمن در معرض نور خورشید قرار دارند.

پتریژیوم به رشد نرم و گوشتی خوش‌خیم در سطح بولبار چشم در ناحیه پریلیمبال گفته می‌شود که ممکن است به سطح قرنیه نیز گسترش یابد. این رشدها می‌توانند از تقریباً مسطح و آتروفیک تا ضایعات فیبروواسکولار بزرگ و به سرعت رشدکننده متغیر باشند که قادرند توپوگرافی قرنیه را تغییر داده و حتی به مرکز نوری قرنیه برسند. اغلب این ضایعات در قسمت نازال بین‌پلکی ملتحمه بولبار یافت می‌شوند، اما می‌توانند به‌طور موقتی نیز رخ دهند. معمولاً پتریژیوم‌ها به صورت دوطرفه ظاهر می‌شوند ولی اندازه آن‌ها یکسان نیست. بروز این حالت در مردان بیشتر از زنان است و در اقلیم‌های گرم یا استوایی بسیار شایع‌تر است. بیماران ممکن است تنها با مشاهده این رشد مراجعه کنند یا از تحریک، قرمزی، تاری دید، خارش، دشواری در استفاده از لنزهای تماسی و یا احساس جسم خارجی شکایت داشته باشند. قرارگیری در معرض نور ماوراء بنفش (UV)، آلرژن‌ها، مواد شیمیایی مضر و محرک‌هایی مانند باد، خاک، گرد و غبار و آلودگی هوا همگی به اتیولوژی پتریژیوم‌ها کمک می‌کنند. همچنین ممکن است یک جزء ژنتیکی نیز وجود داشته باشد.