بثورات پاپولی خارش‌دار (Papular pruritic eruption یا PPE) شایع‌ترین تظاهر پوستی ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) است و توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) به‌عنوان بیماری مرتبط با HIV در مرحله بالینی ۲ شناخته می‌شود. شیوع این بیماری بین ۱۱٪ تا ۴۶٪ گزارش شده است که به منطقه جغرافیایی بستگی دارد. این بیماری بیشتر در کشورهای آفریقایی، هائیتی، برزیل و تایلند گزارش شده و در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی کمتر مشاهده می‌شود.

PPE با پاپول‌های کهیری متعدد، جدا از هم و به رنگ پوست یا اریتماتوز مشخص می‌شود. این ضایعات معمولاً در اندام‌ها قرار دارند اما می‌توانند در تنه و صورت نیز ظاهر شوند یا به‌صورت گسترده باشند و غشاهای مخاطی، کف دست و پا و فضاهای بین انگشتی را درگیر نکنند. خارش مرتبط با این ضایعات ممکن است منجر به خراشیدگی، عفونت‌های ثانویه، ندول‌های شبیه به پورپورا، و در نهایت هیپرپیگمانتاسیون و احتمالاً ایجاد اسکار شود. PPE دارای دوره‌ای مزمن است که شدت آن متغیر است و ضایعات جدید ممکن است به‌طور روزانه ظاهر شوند.

برای تشخیص PPE در بیمار مبتلا به HIV شناخته‌شده، ضایعات باید به مدت حدود یک ماه و در غیاب علتی قابل شناسایی برای خارش وجود داشته باشند. در بیماری که مبتلا به HIV ناشناخته است، PPE ممکن است به‌عنوان علامت اولیه عفونت HIV ظاهر شود. مطالعات نشان داده‌اند که ارزش پیش‌بینی مثبت (PPV) برای HIV حدود ۸۲٪ تا ۸۷٪ است، بنابراین PPE می‌تواند به‌عنوان یک سرنخ تشخیصی زمانی که سایر روش‌های آزمایش در دسترس نیستند، مانند در محیط‌های با منابع محدود، عمل کند.

علت واضحی برای PPE مشخص نشده است، اما نظریه‌ای که بیشتر مطرح شده، ارتباط آن با نیش حشرات است. PPE ممکن است واکنشی به نیش حشرات باشد، ممکن است به‌صورت نیشی که سپس تکامل یافته ظاهر شود، یا ممکن است واکنش حساسیت‌زا به آنتی‌ژن‌های حشرات باشد که قبلاً تحمل می‌شدند. برخی مطالعات پیشنهاد کرده‌اند که ضایعات PPE تظاهری ایمونولوژیک مرتبط با معکوس شدن نسبت طبیعی سلول‌های T CD4:CD8 و نسبت طبیعی پاسخ Th1:Th2 و پروفایل سایتوکاین است که در عفونت HIV رخ می‌دهد و منجر به ناتوانی در شناسایی پروتئین‌های درون‌زا می‌شود.

موضوعات مرتبط: خارش مرتبط با HIV/AIDS، عفونت اولیه HIV، خارش بدون بثورات.