علت‌ شناسی پنومونی ائوزینوفیلیک (eosinophilic pneumonia) در مناطق گرمسیری

ائوزینوفیلی ریوی گرمسیری (Tropical pulmonary eosinophilia) یکی از علل پنومونی ائوزینوفیلیک در بیمارانی است که در مناطق گرمسیری زندگی کرده‌اند. این سندرم به دلیل واکنش ایمنی بیش از حد در بیمارانی که به انگل‌های فیلاریا (filarial parasites) مانند ووشرریا بانکرافتی (Wuchereria bancrofti)، بروگیا مالایی (Brugia malayi) یا بروگیا تیموری (Brugia timori) آلوده شده‌اند، ایجاد می‌شود.

این عوامل باعث فیلاریازیس لنفاوی (lymphatic filariasis) می‌شوند که می‌تواند به اختلالات مزمن لنفاوی و در نهایت به ورم لنفاوی پیش‌رونده و تورم اندام‌ها یا دستگاه تناسلی منجر شود. این انگل‌ها توسط پشه‌ها در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری آمریکای جنوبی، جنوب شرق آسیا، هند و آفریقا منتقل می‌شوند. تخمین زده می‌شود که کمتر از ۱٪ از بیماران مبتلا به فیلاریازیس دچار ائوزینوفیلی ریوی گرمسیری می‌شوند. این بیماری در مردان بیشتر از زنان مشاهده می‌شود و بیشتر بیماران در سنین ۱۵ تا ۴۰ سال قرار دارند، اگرچه در بزرگسالان جوان شایع‌تر است.

علائم بالینی

بیماران مبتلا به ائوزینوفیلی ریوی گرمسیری با سرفه، خس‌خس سینه و تنگی نفس مراجعه می‌کنند. علائم ممکن است در شب بیشتر شوند. بیماران ممکن است علائم خارج ریوی مانند لنفادنوپاتی (lymphadenopathy) و هپاتواسپلنومگالی (hepatosplenomegaly) به همراه کاهش وزن، کسالت و خستگی داشته باشند.

ارزیابی آزمایشگاهی

ارزیابی‌های آزمایشگاهی ممکن است ائوزینوفیلی محیطی را نشان دهد و سطوح آن معمولاً بالاتر از ۳۰۰۰ در میکرولیتر است. سطوح ایمونوگلوبولین E (IgE) نیز اغلب بالاست (بیش از ۱۰۰۰ واحد در میلی‌لیتر). رادیوگرافی قفسه سینه ممکن است افزایش نشانه‌های بینابینی با ندول‌های کوچک ریوی را نشان دهد. نواحی میانی و پایینی ریه بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند. فیبروز بینابینی ممکن است در صورت عدم درمان این وضعیت رخ دهد.

درمان

درمان با دی‌اتیل‌کاربامازین (diethylcarbamazine) انجام می‌شود.