ضایعات کیستیک یا برآمده مخاط دهان در نوزادان بسیار شایع هستند و در حدود ۸۰ درصد از نوزادان مشاهده می‌شوند. این ضایعات به سه نوع تقسیم می‌شوند:

• مرواریدهای اپشتین (Epstein pearls): این کیست‌ها در طول خط میانی کام (palatal raphe) یا در محل اتصال کام سخت و نرم ظاهر می‌شوند و از باقی‌مانده‌های بافت اپیتلیال که در طول هم‌جوشی کام به دام افتاده‌اند، به وجود می‌آیند.

• ندول‌های بون (Bohn nodules): این کیست‌ها در طول سطوح لبی و زبانی لبه‌های آلوئولار و روی کام، دور از خط میانی، یافت می‌شوند. آن‌ها از بافت غدد بزاقی نابجا (heterotopic salivary gland tissue) تشکیل می‌شوند.

• کیست‌های لامینای دندانی (Dental lamina cysts): این کیست‌ها در قسمت بالای لبه‌های آلوئولار یافت می‌شوند و در فک بالا و پایین بیشتر رایج هستند. تصور می‌شود که این کیست‌ها از باقی‌مانده‌های جوانه دندان (tooth bud) ایجاد می‌شوند.