آنتوموفترومیکوزیس (Entomophthoramycosis) که به عنوان انتوموفترومیکوزیس نیز شناخته می‌شود، بیماری‌ای است که توسط قارچ‌هایی از رده انتوموفترال‌ها (Entomophthorales) ایجاد می‌شود. به دلیل تغییر در طبقه‌بندی قارچ‌ها در سطح بالا، رده زیگومایست‌ها (Zygomycetes) به گلومرومایست‌ها (Glomeromycetes) تغییر نام داده شد. گلومرومایست‌ها شامل دو رده قارچی، یعنی موکورال‌ها (Mucorales) و انتوموفترال‌ها (Entomophthorales) هستند.
باسیدیوبولومیکوزیس و کاندیدیوبولومیکوزیس دو نوع بالینی هستند که به عنوان انتوموفترومیکوزیس طبقه‌بندی می‌شوند:
- باسیدیوبولوس راناروم (Basidiobolus ranarum) مسئول عفونت انسانی باسیدیوبولومیکوزیس است.
- کاندیدیوبولومیکوزیس (Conidiobolomycosis) عفونتی است که توسط کاندیدیوبولوس کوروناتوس (Conidiobolus coronatus) یا کاندیدیوبولوس اینکانگروس (Conidiobolus incongruus) ایجاد می‌شود.
هر دو نوع بالینی به عنوان بیماری قارچی مزمن و غیرتهاجمی شناخته می‌شوند که بر افراد سالم در مناطق گرمسیری آفریقا، آمریکای جنوبی و آسیا تأثیر می‌گذارد. سه فرم بالینی شناخته شده وجود دارد: رینوفاسیال، زیرجلدی و احشایی/پراکنده.
این خلاصه بر انتوموفترومیکوزیس احشایی/پراکنده تمرکز دارد. دو فرم دیگر، رینوفاسیال و زیرجلدی، به طور جداگانه بررسی می‌شوند: به کاندیدیوبولومیکوزیس رینوفاسیال و باسیدیوبولومیکوزیس جلدی مراجعه کنید.
انتوموفترومیکوزیس احشایی بسیار نادر است و اغلب ناشی از عفونت با باسیدیوبولوس راناروم است، قارچی که می‌توان آن را در خاک و گیاهان در حال پوسیدگی یافت. منبع عفونت احتمالاً بلع تصادفی خاک یا مواد غذایی آلوده به خاک، یا آلودگی دست به دهان است. به دلیل نادر بودن، عوامل خطر به خوبی شناخته نشده‌اند. ارگان‌هایی که بیشتر درگیر می‌شوند معده و کولون هستند، که می‌تواند به اشتباه به عنوان بیماری التهابی روده تشخیص داده شود.
یک سری موارد گزارش شده (۷ بیمار) از باسیدیوبولومیکوزیس گوارشی در آریزونا وجود داشت. همه بیماران در ایالات متحده متولد شده بودند و به وضوح دچار نقص ایمنی نبودند. در این سری موارد، مرگی مشاهده نشد.
یک مورد مرگبار از باسیدیوبولومیکوزیس پراکنده شدید که مغز، ریه، معده، کلیه، پانکراس و طحال را درگیر کرده بود، به صورت پس از مرگ در ایتالیا در یک میزبان ظاهراً دارای سیستم ایمنی سالم تشخیص داده شد. مرگ و میر انتوموفترومیکوزیس پراکنده به طور گزارش شده کم است (۲٪) و معمولاً در بیمارانی با نقص ایمنی ناشی از دیابت ملیتوس یا استفاده از استروئید رخ می‌دهد.
موضوع مرتبط: موکورمایکوزیس (Mucormycosis)