مراقبت فوری / تثبیت:
بیماران مبتلا به اختلال مصرف الکل اغلب برای ارزیابی پزشکی مراجعه می‌کنند و بسیاری از آنها به مراقبت فوری و/یا تثبیت نیاز دارند. نیاز به مراقبت فوری در تمام طیف اختلال مصرف الکل وجود دارد، از جمله بیمارانی که به دنبال کمک و مراقبت‌های پیشگیرانه هستند، مدیریت حاد مسمومیت با الکل، عوارض مسمومیت حاد (مانند تروما، اختلالات شدید الکترولیتی، کتواسیدوز الکلی/گرسنگی) و سندرم ترک الکل.
مروری بر تشخیص:
اختلال مصرف الکل الگویی از مصرف الکل است که منجر به اختلال یا ناراحتی قابل توجه بالینی می‌شود و با ویژگی‌های متعدد روانی-اجتماعی، رفتاری یا فیزیولوژیکی بروز می‌کند. پیش‌تر به عنوان دو اختلال مجزا، سوء‌مصرف الکل و وابستگی به الکل، در نظر گرفته می‌شد، اما اکنون اختلال مصرف الکل به عنوان یک اختلال واحد شناخته می‌شود که به صورت خفیف، متوسط یا شدید طبقه‌بندی می‌شود. در ایالات متحده، تا 29٪ از افراد در طول عمر خود معیارهای اختلال مصرف الکل را برآورده می‌کنند. عوامل خطر شامل سنین جوان‌تر، جنسیت مرد، نژاد بومی آمریکایی و داشتن ناتوانی، اختلال خلقی یا سایر اختلالات مصرف مواد است. عوامل ژنتیکی نیز در اختلال مصرف الکل دخیل هستند.
بیماران با طیفی از یافته‌های بالینی شامل دیس‌آرتری، علائم گوارشی (مانند تهوع، استفراغ، درد شکم)، تاکی‌کاردی، فشار خون بالا، اختلالات خواب، هیپوگلیسمی، نیستاگموس، لرزش، اختلال حافظه و سردرد مراجعه می‌کنند. یافته‌های رفتاری و روانی-اجتماعی شامل تمایل به مصرف؛ دشواری در ترک؛ تداخل با روابط و حفظ مسئولیت‌های شغلی، تحصیلی و خانگی؛ و وقوع رفتارهای پرخطر که ممکن است به دیگران آسیب برساند یا خودآسیب باشند. تشخیص‌های مرتبط شامل سیروز کبدی، اختلال افسردگی، گاستریت، خونریزی دستگاه گوارش، دیابت کنترل‌ناپذیر، اختلال نعوظ، سندرم ورنیکه-کورساکوف، کاردیومیوپاتی، تشنج و پانکراتیت حاد هستند. افراد باردار به دلیل سندرم الکل جنینی با خطر بیشتری از سقط و اختلالات تولد مواجه هستند. مسمومیت شدید با سطوح بالای الکل خون یا سمیت الکل، تهدید کننده زندگی است و نیاز به توجه فوری پزشکی دارد.
مدیریت چندوجهی است و شامل حمایت فیزیولوژیکی، سم‌زدایی، درمان توانبخشی مسکونی، حمایت از ترک و قطع مصرف، تغییرات سبک زندگی، داروها (مانند دی‌سولفیرام، نالتروکسان، آکامپروسات)، درمان رفتاری شناختی، درمان فردی و گروهی، درمان خانوادگی و برنامه‌های حمایتی است.
بیماران مبتلا به این اختلال ممکن است در معرض خطر افزایش یافته‌ای از شرایط پزشکی عمومی مختلف باشند.
تأثیرات قلبی‌عروقی:
مصرف حاد و مزمن الکل می‌تواند تأثیرات حاد و مزمنی بر سیستم قلبی‌عروقی داشته باشد. این تأثیرات شامل اختلالات مکانیکی قلب (مانند کاردیومیوپاتی اتساعی) هستند که باعث دیس‌ریتمی‌ها و تشدید بیماری عروق کرونر می‌شوند. در شرایط مراقبت فوری، ارائه‌دهندگان باید به علائم نارسایی قلبی (کاردیومیوپاتی الکلی) و دیس‌ریتمی‌های ممکن، از جمله دیس‌ریتمی‌های فوق بطنی (معمولاً فیبریلاسیون دهلیزی) و دیس‌ریتمی‌های بطنی (مانند تاکی‌کاردی بطنی گذرا) آگاه باشند. به طور جمعی، دیس‌ریتمی‌ها می‌توانند منجر به "قلب تعطیلات" به دلیل مصرف شدید الکل شوند. به صورت حاد، ارائه‌دهندگان باید تاریخچه و معاینه فیزیکی دقیقی برای ارزیابی تأثیرات قلبی‌عروقی اختلال مصرف الکل انجام دهند. این ممکن است شامل سطوح الکل، سطوح گلوکز خون، شیمی خون، سطوح تروپونین، ECG و رادیوگرافی قفسه سینه باشد. مدیریت تأثیرات قلبی‌عروقی مرتبط با الکل به شدت اختلال بستگی دارد اما معمولاً منجر به بستری شدن می‌شود.
تأثیرات ریوی و بیماری‌های عفونی:
مصرف نوشیدنی‌هایی که حاوی 10-20 گرم الکل هستند با افزایش 8٪ خطر ابتلا به ذات‌الریه اکتسابی جامعه مرتبط است، با نرخ‌های به‌طور نامتناسب بالای عفونت کلبسیلا پنومونیه. برای بیمارانی با هیپوکسی غیرقابل توضیح، دیسترس تنفسی، سرفه یا سایر شکایات قلبی‌عروقی، ارائه‌دهندگان باید برای بررسی ذات‌الریه، از استماع ریه و رادیوگرافی قفسه سینه استفاده کنند.
تأثیرات گوارشی:
تأثیرات گوارشی الکل از جمله مهم‌ترین، شایع‌ترین و بالقوه تهدید کننده زندگی هستند. بیماران مبتلا به اختلال مصرف الکل با شیوع بالاتری از گاستریت، ازوفاژیت، بدخیمی‌های مرتبط با دستگاه گوارش، پانکراتیت و مشکلات جذب مواجه هستند، با بسیاری از مشکلات غیرقابل برگشت مانند آسیب کبدی و سیروز. بیماری کبدی مرتبط با الکل به عنوان یک یافته اولیه در بیماران مبتلا به اختلال مصرف الکل به خوبی شناخته شده است و به صورت‌هایی مانند اختلال عملکرد کبدی بدون علامت، پرفشاری ورید باب، اختلالات پلاکتی، آسیت و کارسینومای هپاتوسلولار بروز می‌کند. عوارض پرفشاری ورید باب شامل واریس‌های مری، فیبروز کبدی (که قابل برگشت نیست اما با قطع مصرف الکل متوقف می‌شود) و حتی انسفالوپاتی کبدی است. خونریزی دستگاه گوارش از جمله بروزهای حاد و تهدید کننده زندگی اختلال مصرف الکل است که می‌تواند ناشی از پارگی‌های مالوری-و