علف‌کش‌های دی‌پیریدیلیوم، پاراکوات (paraquat) و دیکوات (diquat)، به‌طور گسترده‌ای در سراسر جهان استفاده می‌شوند و ممکن است باعث واکنش‌های موضعی در پوست و ناخن‌های افرادی که با آنها کار می‌کنند (مانند مخلوط‌کنندگان، بارکنندگان و استفاده‌کنندگان) شوند. به دلیل محدودیت‌های استفاده، پاراکوات برای استفاده خانگی در دسترس نیست و بنابراین، واکنش‌ها به مشاغلی که به‌طور مکرر با علف‌کش‌های تجاری سر و کار دارند (مانند کارگران کشاورزی و جنگل‌داران) محدود می‌شود. تماس‌های سمی با پاراکوات، چه به‌صورت غلیظ و چه رقیق‌شده، در افرادی که مخلوط‌کننده یا اسپری‌کننده هستند و از تجهیزات حفاظتی مناسب استفاده نمی‌کنند، رخ می‌دهد.

تغییرات ناخن

تغییرات ناخنی شامل لوکونیچیا عرضی (transverse leukonychia)، شیارها یا فرو رفتگی‌های عرضی، اونیکولیزیس (onycholysis) و ریزش ناخن است. ناخن‌های دست بیشتر درگیر می‌شوند، اگرچه در کارگران اسپری‌کننده بدون کفش در مزارع قهوه کنیا، درگیری ناخن پا نیز مشاهده شده است. افرادی که با دینوبوتون (dinobuton) کار می‌کنند ممکن است ناخن‌ها و موی زرد داشته باشند. تماس با پاراکوات ممکن است با درماتیت تماسی تحریک‌آمیز (irritant contact dermatitis) و پارونیشیا (paronychia) در انگشتان در معرض تماس همراه باشد.