پارانیشیا (Paronychia) التهاب چین‌های ناخن است و می‌تواند به صورت حاد یا مزمن باشد. پارانیشیای حاد به سرعت ایجاد می‌شود و با قرمزی، درد و در صورت وجود عفونت، تخلیه چرکی همراه است. پارانیشیای مزمن بیش از ۶ هفته طول می‌کشد و با اریتم (Erythema)، از دست دادن کوتیکول (Cuticle) و اغلب دیستروفی ناخن (Nail Dystrophy) همراه است.

پارانیشیای حاد

پارانیشیای حاد عموماً به دلیل عوامل عفونی ایجاد می‌شود.

پارانیشیای مزمن

پارانیشیای مزمن معمولاً به دلیل مواد تحریک‌کننده ایجاد می‌شود. داروها نیز مسئول برخی از موارد پارانیشیای حاد و مزمن هستند و با شروع مصرف دارو مرتبط هستند. داروهای گزارش‌شده که ممکن است موجب پارانیشیا شوند شامل رتینوئیدها (Retinoids)، لامیوودین (Lamivudine)، سیکلوسپورین (Cyclosporine)، ایندیناویر (Indinavir)، آزیدوتیمیدین (AZT)، سفالکسین (Cephalexin)، سولفونامیدها (Sulfonamides)، سیتوکسیماب (Cetuximab)، جفیتینیب (Gefitinib)، فلورواوراسیل (5FU)، متوترکسات (Methotrexate)، وندیتانیب (Vandetanib)، کاپسی‌تابین (Capecitabine)، دوکسوروبیسین (Doxorubicin)، و دکتاکسل (Docetaxel) هستند. پارانیشیا معمولاً پس از قطع مصرف دارو بهبود می‌یابد.