قارچ Talaromyces (Penicillium) marneffei یک قارچ دوشکلی (dimorphic) است که در مناطق جنوب‌شرقی آسیا بومی است و پیش از دوران ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، به‌ندرت بیماری‌زا بود. این قارچ می‌تواند از خاک کشت داده شود، اما به طور معمول از موش‌های بامبو و سایر جوندگان همزیست نیز کشت می‌شود.

احتمالاً این قارچ مانند سایر قارچ‌های دوشکلی از طریق استنشاق وارد بدن می‌شود و سپس به صورت سیستمیک منتشر می‌شود. بیماری اولیه پوستی به ندرت گزارش شده است. انتقال عمودی (vertical transmission) به نوزادان از مادران مبتلا به ایدز نیز به ندرت گزارش شده است. بیماری منتشر (disseminated disease) ممکن است بلافاصله رخ دهد یا طی فعال‌سازی مجدد پس از دهه‌ها بروز کند.

بیماری پوستی اغلب با تب، کاهش وزن، بزرگی کبد و طحال (hepatosplenomegaly) و بزرگی غدد لنفاوی (lymphadenopathy) همراه است. علاوه بر HIV/AIDS (با میانگین تعداد CD4 کمتر از 75)، دیگر شرایط نقص ایمنی (immunocompromise) نیز با تالارومایکوزیس (talaromycosis) مرتبط بوده‌اند، از جمله بدخیمی‌های خونی (hematologic malignancies)، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (systemic lupus erythematosus)، کارسینوم نازوفارنکس (nasopharyngeal carcinoma)، پیوند کلیه (renal allografts)، بدخیمی‌های اعضای جامد (solid organ malignancy) و سل (tuberculosis).

قرار گرفتن شغلی در معرض خاک، به ویژه در فصل‌های بارانی، به عنوان یک عامل خطر گزارش شده است. شمال تایلند یکی از مناطق بسیار بومی است و ساکنان تایلندی از سایر نقاط کشور و مسافران از کشورهای دیگر که به تالارومایکوزیس مبتلا می‌شوند، معمولاً سفر به این منطقه را گزارش می‌کنند.