هایفما (Hyphema) به حضور خون در اتاقک قدامی چشم اشاره دارد. این وضعیت چشمی بیشتر با ضربه به چشم مربوطه همراه است. با این حال، باید به هایفمای خود به خودی و ثانویه نیز توجه کرد، زیرا علل آن‌ها متنوع‌تر است. هایفمای خود به خودی می‌تواند به دلیل نئوواسکولاریزاسیون (neovascularization) مانند دیابت، ایسکمی (ischemia) و تشکیل زخم (cicatrix formation)، تومورهای چشمی مانند رتینوبلاستوما (retinoblastoma) و مدولوپیتلیوما (medulloepithelioma)، و ناهنجاری‌های عروقی مانند زانتوگرانولومای جوانان (juvenile xanthogranuloma) رخ دهد. اختلالات خونی سیستمیک مانند کم‌خونی داسی‌شکل (sickle cell anemia)، هموفیلی (hemophilia) و بیماری فون‌ویلبراند (Von Willebrand disease) نیز می‌توانند باعث ایجاد هایفمای خود به خودی شوند. بیشتر بیماران با علائمی مانند درد، تاری یا از دست دادن دید، فوتوفوبیا (photophobia) و اشک‌ریزی مراجعه می‌کنند. گلوکوم (glaucoma) هم به صورت حاد و هم به صورت تأخیری طولانی‌مدت، و همچنین آتروفی عصب بینایی (optic atrophy)، می‌توانند با هایفما همراه باشند.