بیماری گلومرولونفریت پس از استرپتوکوکی (Poststreptococcal glomerulonephritis - PSGN) شایع‌ترین علت بروز سندرم نفریتی (nephritic syndrome) در کودکان است. این بیماری معمولاً ۱ تا ۳ هفته پس از فارنژیت استرپتوکوکی گروه A با خاصیت بتا همولیتیک (GAS pharyngitis) یا ۳ تا ۶ هفته پس از عفونت پوستی ناشی از GAS رخ می‌دهد. اعتقاد بر این است که PSGN یک بیماری کمپلکس ایمنی گلومرولی است که منجر به فعال‌سازی کمپلمان شده و توسط سویه‌های نفروژنیک خاص GAS تحریک می‌شود.
ویژگی‌های بالینی PSGN
ویژگی‌های بالینی PSGN متنوع هستند و بیشتر کودکان با هماتوری میکروسکوپی بدون علامت (microscopic hematuria) مواجه می‌شوند. ویژگی‌های بالینی رایج در کودکانی که دارای علائم هستند شامل ادم محیطی (peripheral edema)، فشار خون بالا (hypertension)، هماتوری آشکار (gross hematuria) با ادرار به رنگ چای یا کولا، آسیب حاد کلیوی (acute kidney injury) و پروتئینوری (proteinuria) است که گاهی به سطح نفروتیک می‌رسد.
پیش‌آگهی
کودکان معمولاً پیش‌آگهی خوبی دارند و سطح کراتینین به حالت طبیعی بازمی‌گردد. در بزرگسالان ممکن است اثرات باقیمانده‌ای مانند فشار خون بالا، پروتئینوری مکرر و تداوم عملکرد غیرطبیعی کلیه باقی بماند.