این خلاصه به بررسی عفونت استرپتوکوکی گروه B با شروع دیرهنگام در نوزادان می‌پردازد. عفونت استرپتوکوکی گروه B با شروع زودهنگام به‌طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفته است.

مروری بر تشخیص:

عفونت استرپتوکوکی گروه B با شروع دیرهنگام (Late-Onset Group B Streptococcal Infection یا LO-GBS) در نوزادانی رخ می‌دهد که بین 7 تا 89 روز سن دارند و میزان بروز آن 3.1 تا 4 مورد در هر 10,000 تولد زنده است. نود و سه درصد از نوزادان مبتلا به LO-GBS با باکتریمی (Bacteremia) ظاهر می‌شوند، 30 درصد با مننژیت (Meningitis) و 2 تا 4 درصد با عفونت‌های استخوان و مفاصل یا سلولیت (Cellulitis) / آدنیت (Adenitis) ظاهر می‌شوند.

استرپتوکوک گروه B یک دیپلوکوک گرم مثبت است که اغلب دستگاه گوارش و دستگاه تناسلی افراد باردار را کلونیزه می‌کند. باور بر این است که بیشتر نوزادان مبتلا، این باکتری را از مادرانشان در زمان تولد یا بعد از آن کسب می‌کنند؛ با این حال، انتقال افقی از سایر مراقبان در برخی موارد مطرح شده است. عوامل خطر برای LO-GBS شامل کلونیزاسیون مادر با GBS، سن کم مادر، عفونت HIV مادر و نارس بودن نوزاد است. پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی داخل زایمانی در مادرانی که کشت مثبت GBS دارند، بر روی بروز LO-GBS تاثیری ندارد، در حالی که بر بیماری با شروع زودهنگام تاثیرگذار است.

بیشتر نوزادان با باکتریمی بدون کانون مشخصی ظاهر می‌شوند. علائم و نشانه‌ها اغلب غیر اختصاصی هستند و شامل تب، تحریک‌پذیری، بی‌حالی، دیسترس تنفسی، تغذیه ضعیف، استفراغ و به‌ندرت آپنه می‌شوند و اغلب با سابقه‌ای از عفونت دستگاه تنفسی فوقانی قبلی یا همزمان همراه هستند. نوزادانی که با مننژیت LO-GBS مراجعه می‌کنند، علائمی مشابه با باکتریمی دارند اما ممکن است سفتی گردن، برآمدگی فونتانل یا تشنج نیز داشته باشند. عفونت‌های استخوان و مفاصل، از جمله استئومیلیت (Osteomyelitis) و آرتریت سپتیک (Septic Arthritis)، اغلب در اندام‌های تحتانی با درد هنگام حرکت دادن اندام یا کاهش حرکت ظاهر می‌شوند. تب اغلب غایب است. سلولیت / آدنیت LO-GBS با تورم و اریتم پوست، اغلب در ناحیه زیر فکی، ظاهر می‌شود.