انتروتوکسین استافیلوکوک B (Staphylococcal enterotoxin B - SEB)

انتروتوکسین استافیلوکوک B (SEB) یک توکسین طبیعی است که توسط باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) تولید می‌شود. این توکسین یکی از شایع‌ترین انواع مسمومیت‌های غذایی را که به شکل گاستروانتریت خود محدود شونده است، ایجاد می‌کند و در شرایط طبیعی معمولاً هنگام مصرف غذاهای نگهداری نشده به درستی وارد بدن می‌شود. انتقال SEB از فردی به فرد دیگر رخ نمی‌دهد.

استفاده به عنوان عامل بیوتروریسم

SEB توسط مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها (CDC) به عنوان یک عامل بیوتروریسم دسته B طبقه‌بندی شده است. عوامل دسته B آنهایی هستند که به‌طور متوسط آسان برای انتشار هستند، منجر به نرخ‌های متوسط مرگ و میر و بیماری می‌شوند و نیاز به تقویت ظرفیت تشخیصی CDC و نظارت بیماری دارند. اگر SEB به عنوان یک عامل بیوتروریسم استفاده شود، احتمالاً به صورت آئروسل منتشر می‌شود و سندرمی ناتوان‌کننده اما به ندرت کشنده به صورت ریوی و سیستمیک ایجاد می‌کند. ایالات متحده در دهه ۱۹۶۰ SEB را به عنوان یک عامل ناتوان‌کننده تسلیحاتی کرد. از طریق استنشاق، LD50 برای SEB تقریباً ۰.۰۲ میکروگرم بر کیلوگرم است.

علائم و نشانه‌ها

چه SEB به صورت طبیعی یا در نتیجه یک حمله بیوتروریستی کسب شود، در صورت بلعیده شدن علائم شامل تهوع، استفراغ، اسهال و درد/گرفتگی شکمی است. اگر SEB استنشاق شود، با شروع ناگهانی تب بالا (۳۹.۵-۴۱ درجه سانتی‌گراد)، میالژی، لرز، سرفه خشک و سردرد بروز می‌کند. کونژکتیویت نیز ممکن است مشاهده شود. تب ممکن است ۲-۵ روز ادامه یابد و سرفه ممکن است تا ۴ هفته طول بکشد.

در یک حمله بیوتروریستی، استنشاق غلظت‌های بالاتر ممکن است منجر به علائم شدیدتری مانند دیسپنه، درد قفسه سینه، ادم ریوی و/یا سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) شود. دوره نهفتگی SEB بلعیده شده ۴-۱۰ ساعت و SEB استنشاقی ۳-۲۰ ساعت است.

*LD50 (دوز کشنده) مقداری از یک ماده است که به یکباره داده شود و در ۵۰٪ از افراد منجر به مرگ شود.