سیاه‌زخم گوارشی
سیاه‌زخم گوارشی (Gastrointestinal anthrax) یکی از چهار سندروم اصلی است که توسط باسیلوس آنتراسیس (Bacillus anthracis)، یک باکتری کپسول‌دار، گرم مثبت و تولیدکننده اسپور، ایجاد می‌شود. سایر "انواع" این بیماری شامل سیاه‌زخم تنفسی (inhalational anthrax)، پوستی (cutaneous anthrax)، و تزریقی (injection anthrax) هستند.
عامل بیوتروریسم دسته A
باسیلوس آنتراسیس توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) به عنوان یک عامل بیوتروریسم دسته A طبقه‌بندی شده است. در صورت انتشار عمدی سیاه‌زخم، محتمل‌ترین سندروم‌ها شامل سیاه‌زخم تنفسی و پوستی خواهد بود. سیاه‌زخم پوستی در مناطق بومی (مانند ترکیه) به دلیل تماس با حیوانات آلوده رخ می‌دهد و شایع‌ترین شکل طبیعی بیماری سیاه‌زخم (95%) است.
سیاه‌زخم گوارشی و حلقی
هر دو نوع روده‌ای و حلقی سیاه‌زخم گوارشی می‌توانند پس از مصرف گوشت آلوده، معمولاً خام یا نیم‌پز، رخ دهند. میزان مرگ و میر در صورت عدم درمان برای سیاه‌زخم روده‌ای به 100% نزدیک می‌شود؛ برای سیاه‌زخم حلقی، این میزان بدون درمان بین 25% تا 60% متغیر است. چه به صورت طبیعی و چه به عنوان عامل بیوتروریسم، دوره نهفتگی می‌تواند از 3 تا 7 روز باشد. علائم گوارشی شامل تب، درد شکمی، بی‌اشتهایی، تهوع، استفراغ و تجمع مایع سروزی در حفره شکمی است. بیمار ممکن است خون استفراغ کند و اسهال خونی با ضعف شدید همراه باشد. این بیماری معمولاً به شکم حاد و شوک سپتیک پیشرفت می‌کند که اغلب با وجود چرک داخل شکمی واضح همراه است که باسیل‌های گرم مثبت را در رنگ‌آمیزی گرم نشان می‌دهد. بسیاری از گزارشات موردی به آسیت‌های بزرگ تا گسترده اشاره دارند. علائم حلقی شامل گلودرد، ضایعات زخمی در حلق، دشواری در بلع، تورم محسوس گردن و لنفادنوپاتی منطقه‌ای است. در صورت عدم درمان، بیماری ممکن است به مننژیت هموراژیک، سپتی‌سمی و مرگ پیشرفت کند.
انتقال فرد به فرد
هیچ موردی از انتقال فرد به فرد سیاه‌زخم روده‌ای یا حلقی مستند نشده است.
مورد خاص سال 2009
در سال 2009، زنی در شمال شرقی ایالات متحده 10 روز پس از شرکت در یک حلقه درام با سیاه‌زخم گوارشی مراجعه کرد (گمان می‌رود که پوست حیوان برای یکی از درام‌ها از یک حیوان آلوده آمده باشد و دو درام احتمالی مورد بررسی قرار گرفتند). او 1 روز پس از تماس علائم شبه آنفلوآنزا را نشان داد، علائم او در هفته بعدی بدتر شد و تقریباً 10 روز پس از تماس به دنبال مراقبت‌های پزشکی رفت. او لکوکیتوز شدید (WBC >40 هزار)، هموکنسانتره (هماتوکریت >60) و هیپوناترمی خفیف داشت. سی‌تی شکم/لگن آسیت گسترده با آسیب‌شناسی کوچک روده‌ای غیر اختصاصی کانونی و لنفادنوپاتی غیر طبیعی رتروپریتونئال را نشان داد. او تحت لاپاراتومی اکتشافی با رزکسیون روده قرار گرفت، اما تشخیص تا زمانی که کشت‌های خونی اولیه او میله‌های گرم مثبت را نشان دادند که به عنوان باسیلوس آنتراسیس شناسایی شدند، انجام نشد.