اریترپلازی کوایرات (Erythroplasia of Queyrat) کارسینوم سلول سنگفرشی درجا (squamous cell carcinoma in situ یا SCCIS) در سر آلت تناسلی مردانه است. این اختلال نادر است و کمتر از ۱٪ از بدخیمی‌هایی که مردان را تحت تأثیر قرار می‌دهند را تشکیل می‌دهد. باید آن را نوعی بیماری بوون (Bowen disease) دانست که SCCIS در هر مکانی است. این ضایعه پیش‌ساز کارسینوم سلول سنگفرشی تهاجمی (invasive squamous cell carcinoma یا SCC) بوده و به‌ندرت به‌طور خودبه‌خودی بهبود می‌یابد.
تظاهرات بالینی
اریترپلازی کوایرات به‌صورت کلاسیک به‌عنوان پلاکی مخملی، قرمز و به‌خوبی مرزبندی‌شده بروز می‌کند، اما ظاهر آن می‌تواند متغیر باشد.
ویژگی‌های هیستوپاتولوژیک
از نظر هیستوپاتولوژیک، این بیماری به‌عنوان ضایعه/نئوپلازی درون‌اپی‌تلیال سنگفرشی درجه بالا (high-grade squamous intraepithelial lesion / neoplasia یا HSIL) در نظر گرفته می‌شود. علت شایع آن ویروس پاپیلوم انسانی (human papillomavirus یا HPV) نوع ۱۶ است. انواع ۱۸، ۲۶، ۳۱، ۳۳ و ۵۳ نیز در این امر نقش دارند. این بیماری در مردان مسن و ختنه‌نشده بیشتر شایع است. شیوع اریترپلازی کوایرات و به‌طور کلی سرطان آلت تناسلی در کشورهای غیرغربی به‌طور قابل‌توجهی بیشتر است که احتمالاً به دلیل عادات فرهنگی ختنه است، زیرا ختنه خطر را کاهش می‌دهد.
عوامل خطر
عوامل خطر که به توسعه اریترپلازی کوایرات کمک می‌کنند عبارتند از: عدم ختنه، بالانیت زون (Zoon balanitis)، عفونت HPV، سرکوب سیستم ایمنی (مانند عفونت ویروس نقص ایمنی انسانی [HIV]), قرارگیری در معرض نور ماوراءبنفش (UV)، فیموزیس، داشتن شرکای جنسی متعدد، سیگار کشیدن، سایر درماتوزهای زیرین (لیکن اسکلروزیس، لیکن پلان اروزیو / هیپرتروفیک)، و هر گونه شکل از تحریک، التهاب یا عفونت مزمن. مثال‌هایی از آسیب‌های مزمن شامل تروما، عفونت ویروس هرپس سیمپلکس، گرما، اصطکاک، تروما، ادرار و اسمگما می‌باشند.
پیش‌آگهی
در صورت عدم درمان، اریترپلازی کوایرات در نهایت در یک‌سوم موارد به کارسینوم سلول سنگفرشی تهاجمی تبدیل می‌شود.