تغییرات ناخن و ارتباط با داروهای سیستمیک
تغییرات رنگدانه ناخن اغلب با درمان با داروهای سیستمیک مرتبط است. تغییر رنگدانه ناخن به‌دلیل داروها می‌تواند به رنگ‌های قهوه‌ای، سیاه، زرد، سفید یا آبی باشد. توزیع رنگدانه ممکن است طولی، پراکنده یا تنها ناحیه لونولا (lunula) را تحت تأثیر قرار دهد. رنگدانه ممکن است توسط نوارهایی از رنگ طبیعی صورتی جدا شود. ممکن است یک یا چند ناخن تحت تأثیر قرار بگیرند، اما معمولاً همه ناخن‌ها تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. داروهای علت‌زا عمدتاً عوامل شیمی‌درمانی (chemotherapeutic agents)، آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضد مالاریا (antimalarials) هستند.
تأثیر عوامل شیمی‌درمانی سرطان بر ناخن
عوامل شیمی‌درمانی سرطان ممکن است منجر به ملانونیشیا (melanonychia) و لوکونیشیا (leukonychia) ۱ تا ۲ ماه پس از شروع درمان شوند. دوکسوروبیسین (doxorubicin) می‌تواند لوکونیشیا و ملانونیشیا را در یک ناخن ایجاد کند. ملانونیشیا اغلب به‌دلیل سیکلوفسفامید (cyclophosphamide)، دوکسوروبیسین و هیدروکسی‌اوره (hydroxyurea) ایجاد می‌شود. باندهای طولی، رنگدانه پراکنده ناخن و رنگدانه پوستی مرتبط ممکن است مشاهده شوند. تغییرات ناخن به‌دلیل فعال‌سازی ملانوسیت‌ها (melanocytes) در ماتریکس ناخن رخ می‌دهد.
لوکونیشیای واقعی (به‌دلیل کراتین‌سازی ناقص ماتریکس دیستال ناخن) ممکن است با درمان با آنتی‌متابولیت‌ها (antimetabolites) از جمله دوکسوروبیسین، سیکلوفسفامید و وینکریستین (vincristine) دیده شود. لوکونیشیای ظاهری (به‌دلیل نقص در جریان خون بستر ناخن) نیز ممکن است با شیمی‌درمانی رخ دهد. برخی داروها، مانند دوکسور