پتشی (Petechiae) و پورپورای غیرقابل لمس (ecchymoses) ناشی از داروها به دلیل خونریزی در پوست رخ می‌دهند. داروهایی که باعث ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia) یا تغییر در عملکرد پلاکت‌ها می‌شوند، با پتشی و اکیموز بروز می‌کنند. عوامل شیمی‌درمانی ممکن است باعث سرکوب عمومی مغز استخوان شده و منجر به ترومبوسیتوپنی شوند. گزارش شده است که بلئومایسین (Bleomycin) باعث آسیب به اندوتلیوم و نشت خون شده و در نتیجه پورپورا ایجاد می‌کند.

به ندرت، مهارکننده‌های تیروزین کیناز گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال (EGFR) با ضایعات پوستی پورپوریک در اندام‌های تحتانی مرتبط شده‌اند، از جمله ماکول‌ها یا پاپول‌های پورپوریک با پلاک‌های هم‌جوش، گاهی به شکل حلقوی؛ پوسچول‌های پورپوریک غیر فولیکولی؛ و ضایعات پورپوریک خشک. همچنین به فوران ناشی از مهارکننده‌های EGFR مراجعه کنید.

پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک ناشی از دارو (TTP) ممکن است به دنبال استفاده از داروها رخ دهد. این بیماری یک اختلال چندسیستمی و تهدیدکننده حیات است. شواهد قوی در ادبیات علمی وجود دارد که تیکلوپیدین (ticlopidine) به عنوان محرک TTP عمل می‌کند. سایر محرک‌های گزارش شده برای TTP شامل درمان با اینترفرون آلفا (IFN-alpha)، سیکلوسپورین (cyclosporine)، کینین (quinine) و کلوپیدوگرل (clopidogrel) می‌باشند.