سندرم تروفیک سه‌قلو (Trigeminal Trophic Syndrome - TTS) یک عارضه ناشی از آسیب به عصب حسی سه‌قلو یا هسته‌های حسی آن است که منجر به خراشیدگی‌های خودایجادشده در پوست ناحیه مرکزی صورت می‌شود. این وضعیت معمولاً به دنبال تخریب درمانی (ablative therapy) عصب سه‌قلو به صورت یاتروژنیک (iatrogenic) رخ می‌دهد و به طور کلاسیک با دیس‌استزی (dysesthesia) یا هایپرستزی (hyperesthesia) صورت همراه است که معمولاً در ناحیه پره بینی (nasal ala) دیده می‌شود. این عارضه همچنین می‌تواند در لب بالایی، ناحیه پارانازال، پوست سر، پیشانی میانی یا گوش نیز رخ دهد. بیماران ممکن است درد، خارش، حس کندن یا خراشیدن در این نواحی را توصیف کنند و در نتیجه پوست خود را دستکاری یا خراش دهند.

بیشتر موارد سندرم تروفیک سه‌قلو به عنوان عارضه‌ای از برداشتن جراحی گانگلیون گاسری (Gasserian ganglion) رخ می‌دهد که معمولاً برای درمان نورالژی سه‌قلوی مقاوم به درمان انجام می‌شود. شرایط مستعدکننده اضافی شامل سکته مغزی، تومورهای سیستم عصبی مرکزی (CNS) مانند آستروسیتوما (astrocytoma) یا مننژیوم (meningioma)، عفونت‌ها مانند ویروس هرپس سیمپلکس (HSV)، ویروس واریسلا-زوستر (VZV)، یا جذام، سی‌رینگوبولبیا (syringobulbia)، شوانوم وستیبولار (vestibular schwannoma)، پارکینسونیسم پس از انسفالیت (postencephalitic parkinsonism)، و نارسایی ورتبروبازیلار (vertebrobasilar insufficiency) می‌باشند.

سندرم تروفیک سه‌قلو می‌تواند هفته‌ها یا سال‌ها پس از آسیب به عصب سه‌قلو یا هسته‌های حسی آن رخ دهد. این وضعیت بیشتر در بیماران مسن و زنان مشاهده می‌شود.