وضعیت تهدیدکننده زندگی در نوزادان نارس و نوزادان کامل ناتوان، که با سفت شدن پوست و بافت چربی زیرجلدی مشخص می‌شود. شروع این وضعیت معمولاً در روزها یا هفته‌های اول پس از تولد رخ می‌دهد. به‌طور معمول، باسن، ران‌ها و تنه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اگرچه می‌تواند به تقریباً هر قسمت از بدن گسترش یابد (اما کف دست‌ها، کف پاها و ناحیه تناسلی را درگیر نمی‌کند). پوست به حالت مومی، سرد و لکه‌دار درمی‌آید و نمی‌توان آن را به صورت چین‌خورده درآورد. این وضعیت منجر به محدودیت در تنفس، تغذیه ضعیف، کم‌آبی بدن، محدودیت حرکت، انقباضات مفصلی و عدم رشد مناسب می‌شود. اگرچه علت دقیق این وضعیت نامشخص است، اما ارتباط‌هایی با هیپوگلیسمی (hypoglycemia)، سپسیس (sepsis)، شوک (shock)، هیپوترمی (hypothermia)، ناهنجاری‌های متابولیک و سایر بیماری‌های جدی زمینه‌ای وجود دارد. پیش‌آگهی این بیماری ضعیف است.